Τι είναι η βουλιμία;
Η βουλιμία είναι μία διαταραχή διατροφής και αναφέρεται στην υπερβολική κατανάλωση τροφής μέχρι σημείου υπερβολικού κορεσμού, που συχνά συνοδεύεται από την αίσθηση απώλειας του ελέγχου. Στη συνέχεια το άτομο εκδηλώνει αντισταθμιστικές συμπεριφορές από φόβο μήπως αυξηθεί το σωματικό του βάρος. Στις συμπεριφορές αυτές συγκαταλέγονται η πρόκληση εμετού, η χρήση καθαρτικών/διουρητικών, η υπερβολική εκγύμναση κλπ.
Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση είναι δυνατόν να προκληθούν προβλήματα σωματικής υγείας. Οι πιο συνηθισμένες επιπτώσεις σχετίζονται με τις αντισταθμιστικές συμπεριφορές, όπως η φθορά των δοντιών, το πρήξιμο του προσώπου, ο ακανόνιστος καρδιακός ρυθμός και η μυϊκή ατονία που προκαλούνται από τους συχνούς εμετούς. Ωστόσο εξίσου σημαντικές είναι οι επιπτώσεις στο ψυχικό επίπεδο.
Τι προκαλεί τη βουλιμία και πότε εκδηλώνεται;
Το πρόβλημα συνίσταται στη σημασία που έχει το βάρος του ατόμου για το ίδιο και όχι σε αυτό καθαυτό το βάρος. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι η αυτοπεποίθηση του ατόμου αρχίζει να εξαρτάται σχεδόν αποκλειστικά από το βάρος του και η σκέψη του περιστρέφεται σχεδόν αποκλειστικά γύρω από θέματα βάρους. Από εκεί και πέρα είναι απολύτως αναμενόμενο να οδηγηθεί το άτομο σε ακραίες συμπεριφορές για τον έλεγχο του βάρους του σώματος, όπως π.χ. το να γυμνάζεται υπερβολικά και να μην τρώει καθόλου. Ωστόσο, είναι αδύνατον το σώμα να ανεχτεί για μεγάλο διάστημα μία τέτοια μεταχείριση και έτσι το άτομο οδηγείται αναπόφευκτα στα “ξεσπάσματα βουλιμίας”. Αυτά με τη σειρά τους αποτελούν το ερέθισμα για ακόμη πιο έντονες και ακραίες συμπεριφορές ελέγχου του βάρους, οι οποίες οδηγούν σε νέα ξεσπάσματα κ.ο.κ
Ένα άλλο χαρακτηριστικό είναι ότι το άτομο πιστεύει ότι και οι άλλοι άνθρωποι (ερωτικοί σύντροφοι, κοινωνικές επαφές) μοιράζονται την παραποιημένη εικόνα που έχει το ίδιο για το σώμα του. Εδώ παρατηρείται ένα άλλο χαρακτηριστικό των παραποιμένων αντιλήψεων, δηλαδή η ικανότητά τους να επιβιώνουν ακόμη και σε πείσμα των δεδομένων της πραγματικότητας. Αντί οι ερωτικοί σύντροφοι, που προσεγγίζουν το άτομο, να το κάνουν να θέσει σε αμφισβήτηση τη βεβαιότητά ότι έχει πρόβλημα με το βάρος, αυτό που συμβαίνει είναι ότι ουσιαστικά θέτει το άτομο υπό αμφισβήτηση τα αισθητικά κριτήρια των άλλων.
Η βουλιμία εμφανίζεται συνήθως στο τέλος της εφηβείας ή την αρχή της ενηλικίωσης και συχνά στο ιστορικό του ατόμου αναφέρεται αυξημένο βάρος ή παχυσαρκία. Συχνά αναπτύσσεται μετά από μία ψυχοπιεστική κατάσταση, δηλαδή μετά από μία δύσκολη εμπειρία που βιώνει ένας άνθρωπος. Μερικές φορές το πρόβλημα περνάει απαρατήρητο γιατί το σωματικό βάρος του ατόμου μπορεί να παραμείνει κανονικό ή ακόμα και κάπως αυξημένο.
Μπορεί κανείς να απαλλαγεί από τη βουλιμία, αλλά συνήθως δε “σταματάει” αυτόματα σε κάποια ηλικία.
Τι είναι τα επεισόδια ή κρίσεις υπερφαγίας;
Τυπικό χαρακτηριστικό ενός επεισοδίου υπερφαγίας είναι η αίσθηση απώλειας ελέγχου και η γρήγορη κατανάλωση απαγορευμένων ή παχυντικών τροφών, η οποία συχνά γίνεται με μηχανικό τρόπο. Σε κάθε περίπτωση αυτό που είναι σημαντικό είναι ότι οι συμπεριφορές αυτού του τύπου σχετίζονται συνήθως με τις υπερβολικές προσδοκίες του ατόμου για έλεγχο του σωματικού του βάρους καθώς και με το γεγονός ότι το φαγητό είναι δυνατόν να αποκτήσει το χαρακτήρα μίας δραστηριότητας που προσφέρει ευχαρίστηση και παρηγοριά και υπό αυτήν την έννοια έχουν ψυχολογική χροιά.
Τα επεισόδια ή κρίσεις υπερφαγίας δεν σημαίνουν απαραίτητα την ύπαρξη βουλιμίας, καθώς δεν συνοδεύονται πάντα από αντισταθμιστικές συμπεριφορές, όπως πρόκληση εμετού, χρήση διουρητικών ή υπερβολική εκγύμναση. Ωστόσο μοιράζονται τον ίδιο αιτιολογικό μηχανισμό με τις κρίσεις βουλιμίας, και άρα αποτελούν και αυτές ένα πρόβλημα που θα πρέπει να αντιμετωπιστεί. Τα επεισόδια ανεξέλεγκτης κατανάλωσης τροφής οδηγούν το άτομο στο να καταβάλει ακόμη πιο έντονες προσπάθειες για να ελέγξει τη διατροφή του, με αποτέλεσμα να είναι πιο πιθανή η εμφάνιση νέων επεισοδίων υπερβολικής κατανάλωσης τροφής.
Συνήθως για την αντιμετώπιση του φαινομένου αυτού αποδεικνύεται πολύ χρήσιμη η συνεργασία με έναν ειδικό, προκειμένου να αποκατασταθεί ένα ρεαλιστικό πρόγραμμα διατροφής (το οποίο δεν οδηγεί σε αύξηση του βάρους) και να διερευνηθεί η σημασία του σωματικού βάρους για το άτομο, η οποία ουσιαστικά είναι και η αιτία για αυτές τις ακραίες συμπεριφορές.
Πρέπει να πάρω φάρμακα για τη βουλιμία;
Στην περίπτωση της βουλιμίας είναι ιδιαίτερα χρήσιμη η συνεργασία με κάποιον ειδικό. Σίγουρα δεν “πρέπει” να πάρει κανείς φάρμακα. Σε κάποιες περιπτώσεις χορηγούνται συγκεκριμένα είδη αντικαταθλιπτικών φαρμάκων, κυρίως όταν συνυπάρχει καταθλιπτική διάθεση. Το βέβαιο, όμως, είναι ότι δύσκολα απαλλάσσεται κανείς από το πρόβλημα μόνο με φαρμακευτική αγωγή. Θα χρειαστεί να υπάρχει και κάποια ψυχοθεραπευτική συνεργασία, όπου θα διερευνηθούν οι διατροφικές συνήθειες, οι λόγοι που ώθησαν σε αυτήν την αντίδραση κτλ.
Βεβαίως, σε καμία περίπτωση δε θα πρέπει να πάρει κανείς φάρμακα χωρίς να απευθυνθεί πρώτα σε έναν ψυχίατρο, ο οποίος θα πρέπει να παρακολουθεί το άτομο σε όλο το διάστημα της χρήσης τους.
Πώς να βοηθήσω κάποιον που έχει βουλιμία;
Αυτό που θα πρέπει να προσέξετε ιδιαίτερα στη σχέση σας με τη φίλη σας που αντιμετωπίζει πρόβλημα διατροφής είναι να μην της δώσετε την εντύπωση ότι την παρακολουθείτε προκειμένου να διαπιστώσετε κατά πόσο τρέφεται κανονικά. Είναι πολύ πιο σημαντικό να ακούσετε τους προβληματισμούς της με κατανόηση ώστε να νιώσει εκείνη ότι είστε σύμμαχός της στο πρόβλημα που αντιμετωπίζει, και άρα να μπορεί από μόνη της να σας ενημερώνει για την πορεία της διατροφής της. Είναι καλό να την επιβραβεύετε όταν μιλά ανοικτά για το πρόβλημά της και να κατανοείτε το πόσο δύσκολο είναι να μιλάει κανείς για τόσο προσωπικά θέματα για τα οποία πολύ άνθρωποι νιώθουν μεγάλη ντροπή. Προσπαθήστε να κατανοήσετε τα συναισθήματα της φίλης σας χωρίς να αντιπαρατίθεστε ή να της δείχνετε ότι αυτά που λέει είναι εντελώς παράδοξα. Είναι χρήσιμο να την στηρίζετε και να φροντίζετε να είστε διαθέσιμος/διαθέσιμη όταν σας χρειάζεται για να μιλήσει, χωρίς αυτό να σημαίνει φυσικά ότι είστε υποχρεωμένος/υποχρεωμένη να συμφωνείτε μαζί της ή να επιβραβεύετε τον τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς της. Τέλος, είναι καλό να εκφράζετε ανοικτά την άποψη ότι θα έπρεπε να δει έναν ειδικό προκειμένου να σταματήσει να ταλαιπωρείται, χωρίς ωστόσο να περνάτε το μήνυμα να πάει σε ειδικό γιατί είναι βάρος σε σας που της συμπαραστέκεστε.
Φοβάμαι ότι αν φάω κάποια «απαγορευμένη» τροφή θα χάσω τον έλεγχο.
Αυτή ακριβώς η προσπάθεια απόλυτου ελέγχου της διατροφής είναι που βρίσκεται στη ρίζα της έναρξης και διατήρησης του προβλήματος. Το υπερβολικά αυστηρό πρόγραμμα διατροφής στερεί από τον οργανισμό απαραίτητα συστατικά και ουσιαστικά εντείνει τα «ξεσπάσματα» υπερκατανάλωσης τροφής. Με άλλα λόγια, όσο πιο αυστηρά κριτήρια θέτετε απέναντι στις βασικές βιολογικές σας ανάγκες, τόσο πιο πολύ καταπιέζεστε και τόσο πιο πολύ αυξάνετε την πιθανότητα ο οργανισμός σας να αντιδράσει καταναλώνοντας πολύ μεγάλες ποσότητες τροφής όταν βρεθείτε σε ένα χώρο όπου είναι διαθέσιμες όπως πχ. σε μια ταβέρνα.
Μπορεί κανείς να απαλλαγεί τελείως από τη βουλιμία;
Βεβαίως και είναι δυνατόν να απαλλαγεί κανείς εντελώς από ένα τέτοιο πρόβλημα διατροφής. Αυτό που είναι σημαντικό να έχει κανείς υπόψη είναι ότι τελικός σκοπός της θεραπείας είναι ακριβώς το να αναθεωρήσει κανείς τον τρόπο που βλέπει τον εαυτό του και το φαγητό και όχι να προσπαθεί να ζεί “φυσιολογικά” εις πείσμα του τρόπου με τον οποίο βλέπει τα πράγματα. Βέβαια η πρώτη προτεραιότητα σε μία προσπάθεια θεραπείας είναι η επιστροφή σε ένα κανονικό τρόπο διατροφής και ζωής, προκειμένου να διαφυλάξει το άτομο τον εαυτό του από τα προβλήματα υγείας που σχετίζονται με τις διαταραχές διατροφής, αλλά και για να διαπιστώσει από προσωπική εμπειρία ότι κάποιες απόψεις που είχε σχετικά με τον τρόπο διατροφής, το βάρος που θα έπαιρνε αν διατρεφόταν κανονικά κλπ, δεν ισχύουν. Ωστόσο, ο τελικός σκοπός της θεραπείας είναι να νιώσει κανείς καλά με τον εαυτό του και το βάρος του, αλλά και να αποκτήσει τη βεβαιότητα ότι οι αλλαγές που επιτεύχθηκαν είναι σταθερές και ότι δεν πρόκειται να υπάρχει επιστροφή σε παλαιότερα πρότυπα συμπεριφοράς. Καλό θα ήταν να συζητηθούν οι ανησυχίες αυτές με έναν ειδικό σε προβλήματα διατροφής, προκειμένου να υπάρξει πιο αναλυτική ενημέρωση για το θεραπευτικό πλάνο.
Υπάρχει βουλιμία και ανορεξία μαζί;
Τα χαρακτηριστικά των προβλημάτων διατροφής πολλές φορές παρουσιάζουν σημαντική επικάλυψη. Οι αντισταθμιστικές συμπεριφορές, δηλαδή οι ακραίες συμπεριφορές που αποσκοπούν στη μείωση του βάρους, όπως η πρόκληση εμετών, εξαντλητική γυμναστική κλπ., εμφανίζονται τόσο στη βουλιμία όσο και στην ανορεξία. Ωστόσο στην περίπτωση της ανορεξίας το βάρος του ατόμου είναι σημαντικά κάτω από το αναμενόμενο φυσιολογικό για την ηλικία και το φύλο του. Οι υπερβολικές απόπειρες ελέγχου του σωματικού βάρους εμφανίζονται και στις δύο διαταραχές. Σε αυτές ακριβώς τις ακραίες απόπειρες περιορισμού της κατανάλωσης τροφής στηρίζεται και ο φαύλος κύκλος της βουλιμίας. Το άτομο υποβάλει τον εαυτό του σε υπερβολική δίαιτα. Ο οργανισμός του αντιδρά στην έλλειψη και παρατηρούνται ξεσπάσματα υπερβολικής κατανάλωσης τροφής. Παρότι το άτομο αντιδρά σε αυτά τα ξεσπάσματα με αντισταθμιστικές συμπεριφορές το τελικό αποτέλεσμα είναι να εντείνει την αυστηρότητα της δίαιτας στην οποία υποβάλει τον εαυτό, με αποτέλεσμα να είναι πιο πιθανό να εμφανιστούν νέα επεισόδια υπερφαγίας κ.ο.κ. Στη βουλιμία όπως και στην ανορεξία το άτομο φοβάται ότι θα πάρει βάρος, θεωρεί πολύ σημαντικό το να χάσει βάρος και νιώθει έντονη δυσφορία για το σώμα του.
Πώς συνδέεται το άγχος και η τελειομανία με τη βουλιμία;
Η απάντηση στο ερώτημα αυτό προϋποθέτει να προχωρήσει κανείς σε μία υπόθεση σχετικά με την πηγή του άγχους που χαρακτηρίζει όλους τους τομείς της ζωής ενός ατόμου, τους λόγους για τους οποίους δυσκολεύεται να διατηρήσει την προσπάθειά του μέχρι να επιτύχει τον στόχο που έχει θέσει, αλλά και την πηγή του αισθήματος του ανικανοποίητου. Για παράδειγμα, ένας άνθρωπος μπορεί να νιώθει έλλειψη ικανοποίησης επειδή θέτει πολύ υψηλούς στόχους και κριτήρια για την απόδοσή του ή επειδή έχει πολύ άσχημη εικόνα για τον εαυτό του, με αποτέλεσμα να μην πιστεύει ότι θα τα καταφέρει σε αυτό που προσπαθεί, να εγκαταλείπει την προσπάθεια και ως αποτέλεσμα να μην έχει τις επιτυχίες εκείνες που θα του προσέφεραν ικανοποίηση. Όπως είναι κατανοητό, οι πιθανοί μηχανισμοί είναι πάρα πολλοί.
Ως προς το θέμα των βουλιμικών τάσεων, η προσπάθεια να επιβληθεί κανείς με τη δύναμη της θέλησης δεν είναι συνήθως αρκετή ή καλύτερα, συνήθως αποτελεί την αιτία του προβλήματος. Ουσιαστικά οι βουλιμικές τάσεις είναι αποτέλεσμα της τελειοθηρικής στάσης που μπορεί να έχει κάποιος στο θέμα της διατροφής. Μπορεί στόχοι που θέτει κάποιος σχετικά με το φαγητό να είναι εξαιρετικά υψηλοί, με αποτέλεσμα όταν πιέζεται να μην μπορεί να τους τηρήσει και να αισθάνεται ενοχές και αποτυχία. Το να προσπαθήσει να επιβληθεί στον εαυτό του ακόμη περισσότερο τις στιγμές αυτές, οδηγεί το άτομο στο φαύλο κύκλο να υιοθετήσει ένα ακόμη πιο αυστηρό πρόγραμμα διατροφής, το οποίο είναι πιο πιθανό να αθετήσει κ.ο.κ.
Η λύση στην κατάσταση αυτή είναι να εντοπίσει το άτομο εκείνες τις σκέψεις και τα συναισθήματα που του δημιουργούν δυσκολία και στο πλαίσιο αυτό η συνεργασία με έναν ειδικό θα ήταν ιδιαίτερα χρήσιμη.
Πώς μπορεί να βοηθήσει ένας ειδικός ψυχικής υγείας στη βουλιμία;
Στα προβλήματα διατροφής από ένα σημείο και μετά η συνεχής ενασχόληση με το είδος και την ποσότητα της τροφής που καταναλώνει κανείς αποκτά χαρακτήρα συνήθειας και είναι κάποιες φορές δύσκολο να την αποβάλει. Οι ψυχολόγοι και γενικώς οι ειδικοί ψυχικής υγείας είναι εκπαιδευμένοι στην αντιμετώπιση των δυσλειτουργικών συνηθειών και κατά συνέπεια το να απευθυνθεί κανείς στους ειδικούς θα ήταν η ενδεδειγμένη κίνηση. Μάλιστα αν υπάρχουν και κάποια συναισθηματικά προβλήματα που περιβάλλουν το πρόβλημα διατροφής η συνεργασία με έναν ειδικό ψυχικής υγείας είναι η μόνη κατάλληλη κίνηση. Ενώ όσον αφορά τα θέματα σωματικής υγείας ή διαμόρφωση προγράμματος διατροφής και η παρακολούθηση από τον κατάλληλο γιατρό ή διαιτολόγο αντιστοίχως είναι απαραίτητη.
Έχω βουλιμία και σκέφτομαι να αυτοκτονήσω.
Είναι γεγονός ότι συχνά οι διαταραχές διατροφής σχετίζονται με συναισθηματικές δυσκολίες. Από τη στιγμή που έχετε κάνει σκέψεις αυτοκτονίας (ανεξάρτητα από το αν ευτυχώς μέχρι στιγμής δεν είχατε τη δύναμη να τις υλοποιήσετε) η άμεση συνεργασία σας με έναν ειδικό ψυχικής υγείας είναι επιβεβλημένη. Είναι αναμενόμενο οι εμπειρίες που είχατε μέχρι τώρα να έχουν καθορίσει ως ένα βαθμό τη συναισθηματική ζωή σας, αλλά θεωρούμε ότι θα ήταν άδικο να επιτρέψετε σε αυτά τα βιώματα να σας οδηγήσουν στο να θέσετε τέλος στη ζωή σας και να στερήσετε από τον εαυτό σας την ευκαιρία να νιώσετε καλύτερα και να αντιμετωπίσετε πιο θετικά τη ζωή. Μπορείτε να απευθυνθείτε στο Συμβουλευτικό Κέντρο Φοιτητών, στο κέντρο ψυχικής υγείας της περιοχής σας ή στα εξωτερικά ιατρεία οποιουδήποτε νοσοκομείου. Επίσης, υπάρχουν φάρμακα που θα μπορέσουν να σας βοηθήσουν, ιδίως στο να βελτιωθεί η διάθεσή σας, τα οποία θα σας επιτρέψουν σταδιακά να βοηθήσετε περισσότερο τον εαυτό σας στο πλαίσιο της ψυχοθεραπείας. Τέλος θα σας συμβουλεύαμε ανεξαρτήτως του σε ποιά υπηρεσία θα απευθυνθείτε να βρείτε το κουράγιο να μιλήσετε εξαρχής τουλάχιστον για την πολύ πεσμένη σας ψυχολογική διάθεση και για τις σκέψεις που κάνετε να βλάψετε τον εαυτό σας, ώστε να περιορίσετε τον χρόνο αναμονής μέχρι την έναρξη της θεραπείας.
Χρειάζεται ψυχοθεραπεία για την αντιμετώπιση της βουλιμίας;
Το άτομο συχνά κρατά το πρόβλημα διατροφής μυστικό, καθώς νιώθει ντροπή και ενοχές. Εξαιτίας των συναισθημάτων αυτών συχνά δυσκολεύεται να ζητήσει βοήθεια για το πρόβλημά του. Ωστόσο, από τη στιγμή που θα ζητήσει βοήθεια και θα αρχίσει να αντιμετωπίζει το πρόβλημα, είναι πολύ πιθανό τα συναισθήματα αυτά να υποχωρήσουν. Ένα μεγάλο μέρος της καταπολέμησης του προβλήματος εστιάζεται στον εντοπισμό των συναισθημάτων που προκαλούν τα προβλήματα και στην εκμάθηση νέων τρόπων αντιμετώπισης των συναισθημάτων αυτών. Σκοπός δεν είναι μόνο να επιτευχθεί ισορροπία στις διατροφικές συμπεριφορές του ατόμου, αλλά και στη συναισθηματική του ζωή.
Μοιάζει παράδοξο, αλλά το πρώτο κέρδος από την επαφή με έναν ειδικό είναι η ανακούφιση που νιώθει κανείς όταν εκμυστηρεύεται το πρόβλημά του. Η απόφαση για τον τρόπο αντιμετώπισης του προβλήματος ανήκει βέβαια σε αυτόν που τον απασχολεί άμεσα.
Η καταλληλότερη μορφή ψυχοθεραπείας για τη βουλιμία είναι η γνωσιακή ? συμπεριφοριστική. Αυτού του είδους η θεραπεία βοηθά στην αλλαγή όχι μόνο των διατροφικών συνηθειών και των συμπεριφορών που αποσκοπούν στον έλεγχο του βάρους, αλλά και στην τροποποίηση των πεποιθήσεων του ατόμου σχετικά με άλλες διαστάσεις, όπως η αυτοεκτίμηση και η έμμονη ενασχόληση με το σχήμα και το βάρος του σώματος. Προτεραιότητα της παρέμβασης είναι η επιστροφή σε ένα κανονικό πρόγραμμα διατροφής. Στόχος είναι να διατηρηθεί σταθερό το βάρος του σώματος, με τρία προγραμματισμένα γεύματα την ημέρα, χωρίς το άτομο να βιώνει υπερβολική πείνα ή να προβαίνει σε αντισταθμιστικές συμπεριφορές. Μόλις αποκατασταθεί ο αυτοέλεγχος, η προσοχή στρέφεται σε σκέψεις και συναισθήματα που συντελούν στη διατήρηση του προβλήματος και σε άλλες προσωπικές δυσκολίες που πιθανώς σχετίζονται με αυτό.
Υπάρχει κάποιο βιβλίο αυτοβοήθειας για τις κρίσεις υπερφαγίας;
Προτείνουμε ένα βιβλίο αυτοβοήθειας που πιστεύουμε ότι θα σας φανεί χρήσιμο:
Fairburn, C. (1999). Βουλιμία, ξανακερδίστε τον έλεγχο. Αθήνα: Εκδόσεις Πατάκη.
Πως μπορώ να αντιμετωπίσω τη βουλιμία;
Η πιο αποτελεσματική μορφή ψυχοθεραπείας για τη βουλιμία είναι η γνωσιακή – συμπεριφοριστική, περισσότερες πληροφορίες για την οποία θα βρείτε στο δικτυακό τόπο του Ινστιτούτου Έρευνας και Θεραπείας της Συμπεριφοράς, της MedNet Hellas και της EABCT .
Για να έχετε τη συνεργασία ειδικού, μπορείτε να απευθυνθείτε στην παρακάτω υπηρεσία:
Μονάδα Διαταραχών Πρόσληψης Τροφής
Α Ψυχιατρική Κλινική Ιατρικής Σχολής Παν/μίου Αθηνών
Yπευθ. Αναπλ. Καθηγήτρια Ε. Βάρσου
Αιγινήτειο Νοσοκομείο
Λ. Βασιλίσσης Σοφίας 74
Τηλ. Επικοινωνίας: 210 7289240
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΦΟΙΤΗΤΩΝ
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Σύμφωνα με τα διεθνή κριτήρια για τη διάγνωση της ψυχογενούς βουλιμίας (DSM-IV), το άτομο πρέπει να παρουσιάζει τα εξής συμπτώματα:
1. Επανειλημμένα επεισόδια υπερφαγίας. Ένα επεισόδιο υπερφαγίας χαρακτηρίζεται από τα παρακάτω:
(α) υπερκατανάλωση φαγητού μέσα σε μία διακριτή χρονική περίοδο (π.χ. σε μια περίοδο 2 ωρών) μια ποσότητα φαγητού που είναι σαφώς μεγαλύτερη από όση θα έτρωγαν οι περισσότεροι άνθρωποι κατά τη διάρκεια της ίδιας χρονικής περιόδου και κάτω από παρόμοιες περιστάσεις
(β) μια αίσθηση έλλειψης ελέγχου του πόσο και τι τρώει κάποιος κατά τη διάρκεια του επεισοδίου
2. Επανειλημμένη ακατάλληλη αντισταθμιστική συμπεριφορά για να αποτρέψει την απόκτηση βάρους, όπως πρόκληση εμέτου, λήψη καθαρτικών, διουρητικών ή άλλων φαρμάκων, νηστεία, υπερβολική άσκηση.
3. Η υπερφαγία και οι άλλες ακατάλληλες αντιρροπιστικές συμπεριφορές συμβαίνουν κατά μέσο όρο τουλάχιστο δυο φορές την εβδομάδα για μια περίοδο μεταξύ 3 και 6 μηνών.
4. Το επίπεδο αυτοεκτίμησης και αυτοπεποίθησης επηρεάζεται από το σωματικό βάρος και τη σωματοδομή.
Τα επεισόδια υπερφαγίας συνίστανται στην κατανάλωση τροφίμων με υψηλή θερμιδική αξία, που συνήθως είναι γλυκές ή ευκολομάσητες τροφές και μπορούν να καταναλωθούν γρήγορα π.χ. παγωτά, πάστες, κέικ κτλ. Κατά τη διάρκεια του επεισοδίου το άτομο συνήθως τρώει κρυφά και δεν σταματάει παρά μόνον όταν πονέσει η κοιλιά του ή κάποιος το διακόψει ή προκαλέσει εμετό. Ο προκλητός εμετός χρησιμοποιείται από το 80-90% των βουλιμικών ατόμων για να αποφευχθεί η αύξηση του βάρους, αλλά και για να μειωθούν τα αισθήματα ενοχής και να ανακουφισθεί ο κοιλιακός πόνος που προέρχεται από την υπερκατανάλωση τροφής. Περίπου το 30% των βουλιμικών ασθενών παίρνουν καθαρτικά μετά τα επεισόδια υπερφαγίας
πηγη
-iatropedia.gr