ΑΠΟ ΤΟ Α-Ω
Α
Αμνιακό υγρό
Το αμνιακό υγρό είναι το υγρό που υπάρχει μέσα στον αμνιακό σάκο (πρωτοεμφανίζεται μεταξύ 3ης και 4ης εβδομάδας της κύησης). Το αμνιακό υγρό αποτελείται κατά 98% περίπου από νερό, οργανικές και ανόργανες ουσίες και κατά κύριο λόγο παράγεται από τους νεφρούς του εμβρύου (δηλαδή είναι τα ούρα που αποβάλλονται από το έμβρυο μέσα στον αμνιακό σάκο). Το αμνιακό υγρό ανανεώνεται συνεχώς, ενώ η ποσότητά του μεταβάλλεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Ο προσδιορισμός του όγκου του αμνιακού υγρού γίνεται με το υπερηχογράφημα, ενώ η εργαστηριακή ανάλυσή του (η λήψη του γίνεται με την αμνιοπαρακέντηση) δίνει πολύτιμες πληροφορίες για τη διάγνωση διαφόρων χρωμωσωματικών ανωμαλιών του εμβρύου, το φύλο του, τη συμβατότητα ως προς τον παράγοντα Rhesus, τη διάγνωση λοιμώξεων και πολλές άλλες πολύτιμες πληροφορίες για την κατάσταση του εμβρύου, του πλακούντα και του εμβρυικού σάκου.
Η σπουδαιότητα του αμνιακού υγρού είναι πολύ μεγάλη, αφού προστατεύει το έμβρυο και όλο το εσωτερικό περιβάλλον της μήτρας από εξωτερικές επιδράσεις, συμβάλει στη διατήρηση σταθερής θερμοκρασίας στο έμβρυο, του εξασφαλίζει κινητικότητα και το προστατεύει από διάφορες λοιμώξεις, βοηθάει στην εξέλιξη του τοκετού, ενώ η μελέτη της σύστασης και της ποσότητάς του δίνει πολύτιμες πληροφορίες για την εγκυμοσύνη.
Αίθουσα Ανάνηψης
Αφού ολοκληρωθεί ο τοκετός, η λεχώνα μεταφέρεται σε μια αίθουσα κοντά στο χειρουργείο, την αίθουσα ανάνηψης. Εκεί, ο γιατρός και οι μαίες παρακολουθούν την ανάρρωσή της περίπου για 2 ώρες. Εφόσον όλα πάνε καλά, μεταφέρεται στο δωμάτιό της.
Ανάνηψη νεογνού
Είναι η ολοκληρωμένη ιατρική και νοσηλευτική φροντίδα που παρέχεται στο νεογνό αμέσως μετά τη γέννησή του, με σκοπό να εξασφαλιστεί η διατήρηση της καλής υγείας του και να αντιμετωπιστούν τυχόν προβλήματα που μπορεί να παρουσιάσει το μωρό.
Β
Βαθμολογία Apgar Score
Είναι η πρώτη εξέταση που γίνεται στο νεογνό αμέσως μετά τη γέννησή του, για να αξιολογηθεί η κατάσταση της υγείας του. Η πρώτη εκτίμηση γίνεται στο 1ο λεπτό και μετά στο 5ο. Οι παράμετροι που αξιολογούνται είναι το χρώμα του δέρματος, η αναπνευστική προσπάθεια, ο μυϊκός τόνος, η καρδιακή συχνότητα και τα αντανακλαστικά του νεογνού. Η βαθμολογία που δίνεται για κάθε μια από τις παραπάνω παραμέτρους κυμαίνεται από 0 – 2, ενώ η συνολική βαθμολογία κυμαίνεται από 0 – 10. Μεγαλύτερη βαθμολογία υποδηλώνει και καλύτερη κατάσταση του νεογνού.
Βραχιολάκι
Αμέσως μετά τη γέννηση του μωρού, η μαία θα του φορέσει ένα βραχιόλι στο χέρι (σε κάποια μαιευτήρια και στο πόδι) με το επίθετο και τον αριθμό μητρώου της εισαγωγής σας. Η μαία θα σας το δείξει την ώρα που το τοποθετεί και θα βάλει ένα ίδιο και σε εσάς. Για λόγους ασφαλείας καθ’ όλη τη διάρκεια της παραμονής σας στο μαιευτήριο το βραχιολάκι δεν πρέπει να αφαιρεθεί.
Γ
Γενική αναισθησία
Είναι η κατάσταση κατά την οποία παρατηρείται απώλεια της συνείδησης, απώλεια των εκούσιων αντανακλαστικών μυϊκών κινήσεων και ύπνωση, χωρίς να επηρεάζονται σε σημαντικό βαθμό η αναπνοή, η κυκλοφορία και άλλες ζωτικές λειτουργίες. Αυτό επιτυγχάνεται με τη χορήγηση αναισθητικών φαρμάκων, ενώ μετά την απομάκρυνση του αναισθητικού επανέρχονται όλες οι λειτουργίες. Η γενική αναισθησία στη μαιευτική μπορεί να εκτελεστεί στον τοκετό με καισαρική τομή, όταν υπάρχει αντένδειξη για επισκληρίδιο αναισθησία ή ακόμα και όταν η μητέρα δε θέλει να είναι ξύπνια κατά τη διάρκεια του τοκετού για ψυχολογικούς λόγους. Αφού ο τοκετός τελειώσει, η μητέρα μεταφέρεται στην αίθουσα ανάνηψης. Όταν ξυπνήσει αισθάνεται μια ζάλη και μια αδυναμία που είναι συμπτώματα της δράσης των αναισθητικών φαρμάκων. Φυσικά δεν έχει πονέσει και ούτε θυμάται τον τοκετό, ενώ ο πόνος που θα νιώσει μετά τον τοκετό προέρχεται από την τομή στην κοιλιακή χώρα, όπως θα συνέβαινε σε οποιοδήποτε άλλο τραύμα που δημιουργείται μετά από ένα χειρουργείο.
[woman_and_doctor_pregnancy] Γυναικολόγος
Ήταν ο σύμβουλός σας σε όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, τώρα θα βρίσκεται δίπλα σας στο μαιευτήριο σχεδόν σε όλη τη διάρκεια του τοκετού. Θα σας παρακολουθεί και θα φροντίσει για την ομαλή εξέλιξη του τοκετού, για τη δική σας υγεία και για του μωρού σας σε συνεργασία με το υπόλοιπο προσωπικό του μαιευτηρίου.
Δ
Διαστολή
Οι συσπάσεις της μήτρας οδηγούν στην προοδευτική διαστολή του τραχήλου, που όλους αυτούς τους μήνες ήταν σφιχτά κλεισμένος για να προστατεύει το μωρό σας. Η διαστολή του τραχήλου προχωρά προοδευτικά και σ’ αυτό το διάστημα ο γιατρός ή η μαία θα σας εξετάζουν τακτικά. Μέχρι να φτάσει η διαστολή στα 5 εκατοστά ενδέχεται να περάσουν και ώρες, ενώ στα 10 εκατοστά διαστολής (τελεία διαστολή) ξεκινά το δεύτερο στάδιο του τοκετού και θα μεταφερθείτε στο χειρουργείο για τη γέννηση του μωρού σας.
Διάρκεια του τοκετού
Η διάρκεια του τοκετού μπορεί να κυμανθεί από λίγες έως αρκετές (σε ορισμένες περιπτώσεις) ώρες. Κάποιοι από τους παράγοντες που επηρεάζουν τη διάρκεια του τοκετού είναι η θέση του εμβρύου και αν η γυναίκα γεννάει για πρώτη φορά ή έχει ξαναγεννήσει. Συνήθως, για τις πολύτοκες η διάρκεια του τοκετού είναι πιο μικρή. Γενικά, η διάρκεια του τοκετού εξαρτάται και από διάφορους άλλους παράγοντες, που αφορούν είτε τη μητέρα είτε το έμβρυο ή και τους δύο.
Δωμάτιο τοκετού
Μετά την εισαγωγή και την προετοιμασία στο μαιευτήριο, μια μαία θα σας οδηγήσει στο δωμάτιο τοκετού. Τα δωμάτια τοκετού είναι μικρά δωμάτια στη σειρά, κοντά στο χειρουργείο, τα οποία είναι εξοπλισμένα με κρεβάτι που μπορεί να μετατραπεί σε χειρουργικό και έχει βάση για ορό. Σε αυτά τα δωμάτια υπάρχει ο κατάλληλος εξοπλισμός για την παρακολούθηση του μωρού στη διάρκεια των συσπάσεων, αλλά και μηχανήματα για τον έλεγχο της δικής σας ασφάλειας. Στο δωμάτιο αυτό, έρχονται συχνά η μαία και ο γιατρός σας για να παρακολουθούν την πρόοδο της διαστολής, τους καρδιακούς παλμούς του εμβρύου και γενικά την εξέλιξη του τοκετού. Όταν μπείτε στο δωμάτιο, η μαία θα τοποθετήσει στο χέρι σας ειδικό φλεβικό καθετήρα για την υποδοχή ορού, ώστε να υπάρχει άμεση πρόσβαση σε φλέβα για οτιδήποτε χρειαστεί στην πορεία του τοκετού.
Ε
Εμβρυϊκή δυσφορία
Όταν επιβραδύνονται οι σφυγμοί του μωρού, οι οποίοι ανιχνεύονται με ένα ευαίσθητο μηχάνημα που προσαρμόζεται στην κοιλιά σας (καρδιοτοκογράφος) με τη βοήθεια μιας ελαστικής ζώνης, λέμε πως υπάρχει εμβρυϊκή δυσφορία. Γενικά, μια μικρή επιβράδυνση των σφυγμών του εμβρύου είναι συνηθισμένη στην κορύφωση των ωδινών. Η διάγνωση της εμβρυϊκής δυσφορίας, εκτός από τις αλλοιώσεις που παρατηρούνται στον εμβρυϊκό καρδιακό ρυθμό, γίνεται και όταν παρατηρείται διαφυγή μηκωνίου ή από αύξηση ή ελάττωση των σκιρτημάτων του εμβρύου. Αν παρατηρηθεί εμβρυϊκή δυσφορία είναι απαραίτητος ο άμεσος προσδιορισμός του PH στο εμβρυϊκό αίμα, το οποίο παίρνεται από την επιδερμίδα του κεφαλιού του εμβρύου. Επίσης, γίνεται έλεγχος για πρόπτωση ομφαλίδας, μέτρηση της μητρικής πίεσης και μπορεί να χορηγηθεί οξυγόνο στη μητέρα. Αν οι εξετάσεις επιβεβαιώσουν ότι το μωρό δυσφορεί και η διαστολή του τραχήλου δεν είναι ικανοποιητική, ώστε να εξελιχθεί άμεσα και με ασφάλεια ο τοκετός, τότε μπορεί να γίνει άμεσα καισαρική τομή.
Ενδομητρίτιδα
Η ενδομητρίτιδα (φλεγμονή του ενδομητρίου) κατά την αναπαραγωγική ηλικία δεν είναι συνήθης, επειδή το στόμιο του τραχήλου φράσσεται από την τραχηλική βλέννα, όταν όμως παρατηρείται αποτελεί μια παροδική φλεγμονώδη διεργασία (οξεία ενδομητρίτιδα).
Η ενδομητρίτιδα μπορεί να εμφανιστεί ως αποτέλεσμα μιας επιλόχειας λοίμωξης μετά από έναν τοκετό ή έκτρωση ή εμφανίζεται μετά από εισαγωγή ενδομήτριου σπειράματος. Ως προς την επιλόχεια λοίμωξη, καταστάσεις που μπορούν να αυξήσουν τη συχνότητα της ενδομητρίτιδας είναι χοριοαμνιονίτιδα, ρήξη εμβρυϊκών υμένων, προϋπάρχουσα κολπίτιδα ή τραχηλίτιδα, ενδομητρικοί χειρισμοί κατά τον τοκετό, λοίμωξη εγχειρητικού τραύματος, παρατεταμένος και δύσκολος τοκετός, κολπικές επεμβάσεις κατά τον τοκετό ή μετά από καισαρική τομή. Η οξεία ενδομητρίτιδα εκδηλώνεται με πόνο στο υπογάστριο και πυρετό, ενώ παρατηρείται και κοιλιακή ευαισθησία. Αντιμετωπίζεται με χορήγηση αντιβιοτικών.
Επισκληρίδιος
Αυτή η μορφή αναισθησίας γίνεται με τη χορήγηση αναισθητικού φαρμάκου μέσω ειδικής βελόνας, που εισέρχεται ανάμεσα σε δύο σπονδύλους στη μέση στο χώρο της σπονδυλικής στήλης που περιβάλλει το νωτιαίο μυελό. Η γυναίκα παύει να αισθάνεται πόνο από τη μέση και κάτω, αλλά δε χάνει τις αισθήσεις της, γεγονός που επιτρέπει να παρακολουθεί τη διεξαγωγή του τοκετού και να συμμετέχει ενεργά “σπρώχνοντας” κατά τη διάρκεια των συσπάσεων. Η επισκληρίδιος είναι η συνηθέστερη μορφή αναισθησίας για την καισαρική τομή. Ο αναισθησιολόγος θα τοποθετήσει στη γυναίκα καθετήρα που θα αδειάζει την κύστη από τα ούρα, γιατί κατά τη διάρκεια της επισκληριδίου η αναισθησία στην περιοχή δεν σας επιτρέπει να νιώσετε την ανάγκη για ούρηση και μια γεμάτη κύστη δυσκολεύει την εξέλιξη του τοκετού.
Εξωθήσεις
Πρόκειται για το δεύτερο στάδιο του τοκετού, μετά τη διαστολή του τραχήλου και η διάρκειά του δεν ξεπερνάει τα τριάντα λεπτά. Το κεφάλι του εμβρύου έχει εμπεδωθεί στη λεκάνη και πιέζει τους μυς του περινέου. Οι πολύ ελαστικοί αυτοί μυς διαστέλλονται με την πίεση του μωρού και εκείνη ακριβώς τη στιγμή θα νιώσετε μια πολύ έντονη ανάγκη να σπρώξετε και η μαία θα σας κατευθύνει στις εξωθήσεις σας. Αν έχετε κάνει επισκληρίδιο αναισθησία είναι σημαντικό να συνεργαστείτε σωστά με τη μαία και το γιατρό, ώστε να μπορείτε να σπρώξετε όταν πρέπει. Οι εξωθήσεις είναι κουραστικές και για εσάς, αλλά και για το μωρό, γι’ αυτό είναι σημαντικό να ξεκινήσουν την κατάλληλη στιγμή. Αν πρόκειται για δεύτερο, τρίτο… τοκετό, αρκούν δέκα λεπτά και δύο – τρεις εξωθήσεις για να προβάλει το κεφαλάκι του παιδιού.
Z
Ζυγαριά
Καλό θα ήταν να γίνει ο καλύτερός σας φίλος, για να μην ξεπεράσετε τα κιλά που σας έχει πει ο γιατρός σας.
[Ultrasound_10weeks] Η
Ηλεκτρονική παρακολούθηση εμβρύου
Όταν εγκατασταθείτε στο δωμάτιο τοκετού, με τη βοήθεια του καρδιοτακογράφου ο γιατρός και η μαία θα παρακολουθούν το ρυθμό της καρδιάς του εμβρύου, τη συχνότητα και τη δύναμη των συσπάσεων της μήτρας.
Θ
Θέση μωρού στη μήτρα
Η θέση του μωρού μέσα στη μήτρα είναι πολύ σημαντική, γιατί καθορίζει τη διάρκεια και το είδος του τοκετού που θα επιλεγεί. Στις περισσότερες περιπτώσεις μετά τον 8ο μήνα το έμβρυο θα έχει πάρει την τελική του θέση. Η πιο συνηθισμένη θέση είναι με κεφαλική προβολή με τη σπονδυλική στήλη του μωρού να είναι στραμμένη προς το μπροστινό μέρος της μήτρας. Σε κάποιες περιπτώσεις το μωρό μπορεί να έχει εγκάρσια θέση, ενώ υπάρχουν και έμβρυα με ισχιακή προβολή (έρχονται με τα πόδια). Σ’ αυτές τις περιπτώσεις ο τοκετός διεκπεραιώνεται με καισαρική τομή.
Ι
Ισχιακή προβολή
Γενικά, όσο μικρότερο είναι το βάρος του μωρού, τόσο αυξάνεται η πιθανότητα ανάπτυξης ισχιακής προβολής. Αυτό οφείλεται στο γεγονός, ότι τα μικρότερου βάρους έμβρυα έχουν τη δυνατότητα ανάπτυξης μεγαλύτερης κινητικότητας και επομένως εμφανίζουν μεγαλύτερη πιθανότητα να προβάλλουν με τα ισχία. Η ισχιακή προβολή του εμβρύου κατατάσσεται στις ανώμαλες προβολές, λόγω της συσχέτισής της με αυξημένο ποσοστό μητρικής και περιγεννητικής θνησιμότητας. Όταν το μωρό έρχετα,ι όπως λέμε, με τα πόδια, ο τράχηλος δε διαστέλλεται αρκετά στο πρώτο στάδιο του τοκετού, με αποτέλεσμα έναν πιο παρατεταμένο τοκετό με πολλές επιπλοκές. Συνήθως, ο τοκετός εκτελείται με καισαρική τομή.
Κ
Καισαρική τομή
Η καισαρική τομή είναι μια χειρουργική επέμβαση κατά την οποία ο γιατρός “ανοίγει δρόμο“ προς τη μήτρα μέσα από μια μικρή τομή, που γίνεται χαμηλά στην κοιλιά. Η καισαρική μπορεί να γίνει με επισκληρίδιο ή με γενική αναισθησία και μπορεί να είναι προγραμματισμένη για ιατρικούς λόγους ή επείγουσα, αν προκύψει κάποιος σοβαρός λόγος κατά τη διάρκεια του τοκετού. Η καισαρική ως μέθοδος τοκετού είναι απαραίτητο να θεωρείται μια ασφαλιστική δικλείδα για την επίλυση προβλημάτων και σε καμία περίπτωση ως μέθοδος που εφαρμόζεται με ελαστικές, εξωιατρικές ενδείξεις.
Λ
Λόχεια
Από τις πρώτες στιγμές μετά τον τοκετό, η μήτρα αρχίζει να επιστρέφει στο φυσιολογικό της μέγεθος και τις πρώτες ημέρες η διαδικασία αυτή ενδέχεται να σας προκαλέσει κάποιους πόνους. Η επαναφορά της μήτρας συνοδεύεται επίσης από τα λόχεια, μια αιμορραγία που “συνοδεύεται” από βλέννες και υπολείμματα ιστών που πρέπει να απομακρυνθούν από τη μήτρα. Τις πρώτες ημέρες θα χρειαστείτε υπεραπορροφητικές σερβιέτες, επειδή η αιμορραγία θα είναι πιο έντονη. Μετά την πρώτη εβδομάδα η ροή του αίματος μειώνεται και σταδιακά από έντονο κόκκινο θα πάρει καφέ χρώμα.
Μ
Μήτρα
Η μήτρα, που φιλοξενεί το έμβρυο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, είναι ένα μυώδες όργανο που βρίσκεται μεταξύ της ουροδόχου κύστης και του ορθού. Έχει σχήμα αχλαδιού και αποτελείται από τρία μέρη: τον πυθμένα, το σώμα και τον τράχηλο. Την ώρα των ωδινών η μήτρα συσπάται από πάνω προς τα κάτω, εξωθώντας το έμβρυο προς τον κόλπο.
Ν
Νερά
“Το σπάσιμο των νερών”, η ρήξη των αμνιακών μεμβρανών που περιβάλλουν το έμβρυο μέσα στη μήτρα, είναι ένα από τα συμπτώματα της έναρξης του τοκετού. Υπάρχουν βέβαια κάποιες φορές που δεν είναι εύκολο να καταλάβετε αν “έχουν σπάσει τα νερά σας” ή αν απλά είχατε μια απώλεια ούρων. Αν δεν είστε σίγουρη, φορέστε μια σερβιέτα και αν έπειτα από λίγο είναι βρεγμένη, τότε επικοινωνήστε άμεσα με το γυναικολόγο σας.
Ξ
Ξύρισμα
Η προετοιμασία της επιτόκου εκτός από το κλύσμα, περιλαμβάνει και το ξύρισμα. Η μαία θα ξυρίσει προσεκτικά το τριχωτό του αιδοίου, ώστε να μην υπάρχει κίνδυνος μετάδοσης κάποιου μικροβίου από τις τρίχες, αλλά και επειδή το καθαρό δέρμα επιτρέπει την ευκολότερη εξέταση του περινέου και την πραγματοποίηση των ραμμάτων μετά τον τοκετό.
[pregnancy_pilates] Ο
Ομφάλιος λώρος
Ο ομφάλιος λώρος ενώνει το έμβρυο με τον πλακούντα. Το μήκος του κυμαίνεται από 10 – 150 εκατοστά και η διάμετρός του είναι 1 – 2 εκατοστά. Μετά τον τοκετό η μαία ή ο γιατρός θα πιάσει χαμηλά κοντά στην κοιλιά τον ομφάλιο λώρο με ειδική λαβίδα και θα τον κόψει. Φυσιολογικά, ο ομφάλιος λώρος έχει δύο αρτηρίες και μια φλέβα. Σε περιπτώσεις όπου διαπιστώνεται η ύπαρξη μίας μόνο ομφάλιας αρτηρίας (1%), υπάρχει πιθανότητα σε ποσοστό 20 – 40% περίπου να συνυπάρχουν διάφορες ανωμαλίες της διάπλασης του εμβρύου. Η γνώση αυτή επιβάλλει τον έλεγχο των αγγείων του ομφαλίου λώρου μετά τον τοκετό και την ενημέρωση του νεογνολόγου, ώστε να προσανατολιστεί για την αναζήτηση τυχόν υπάρχουσας ανωμαλίας της διάπλασης στο έμβρυο. Ο έλεγχος του ομφάλιου λώρου γίνεται και προ τοκετού, υπερηχογραφικά.
Π
Περίνεο & περινεοτομία
Στη διάρκεια της εγκυμοσύνης το περίνεο, που είναι ένα σύνολο μυών που εκτείνεται από την ηβική υπόφυση έως τον κόκκυγα, προσφέρει επιπλέον στήριξη στη μήτρα, ενώ κατά τη διάρκεια του τοκετού παίζει σημαντικό ρόλο στην εξέλιξή του. Στον τοκετό το περίνεο τεντώνεται, ώσπου γίνεται σχεδόν σαν μια λεπτή μεμβράνη. Την ώρα που το κεφάλι του εμβρύου είναι έτοιμο να προβάλλει, χρειάζεται μεγάλη προσοχή, για να μη σχιστεί ακανόνιστα το περίνεο. Γι’ αυτό το λόγο οι περισσότεροι γυναικολόγοι επιλέγουν να εφαρμόσουν μια ελεγχόμενη τομή λίγων εκατοστών, την περινεοτομία. Η τεχνική της εκτέλεσης της περινεοτομίας είναι απλή και γίνεται με τοπική αναισθησία, για να διευκολύνει την έξοδο του κεφαλιού του μωρού.
Πλακούντας
Ο πλακούντας είναι ένα από τα ζωτικότερα όργανα για τη διατήρηση της ζωής του εμβρύου και στο τέλος της κύησης έχει βάρος 400 – 600 γραμμάρια. Μετά τη γέννηση του μωρού ακολουθεί το τρίτο στάδιο του τοκετού, η αποβολή του πλακούντα, που γίνεται με συσπάσεις της μήτρας. Ο γιατρός ελέγχει ότι έχει βγει ολόκληρος ο πλακούντας, ενώ αν έχει παραμείνει μέρος του στη μήτρα αυτό θα πρέπει να αφαιρεθεί.
Πρόκληση τοκετού
Η πρόκληση τοκετού γίνεται σε κάθε περίπτωση που η συνέχιση της κύησης συνεπάγεται την ανάπτυξη διαφόρων σοβαρών κινδύνων για τη μητέρα και το έμβρυο. Οι μέθοδοι πρόκλησης τοκετού διακρίνονται σε φαρμακευτικές και ενεργητικές. Στις φαρμακευτικές περιλαμβάνονται η χορήγηση ωκυτοκίνης ή προσταγλανδινών, ενώ στις ενεργητικές περιλαμβάνεται, κατά κύριο λόγο, η τεχνητή ρήξη των υμένων του εμβρύου. Υπάρχει όμως και μια ενδιάμεση μέθοδος, η οποία συνίσταται στην αποκόλληση των εμβρυϊκών υμένων γύρω από το τραχηλικό στόμιο, που γίνεται με το δάχτυλο του γιατρού.
Ρ
Ράμματα
Τα ράμματα είναι ανάλογα με το είδος του τοκετού. Αν κάνετε καισαρική τομή, θα έχετε μερικά ράμματα στην κοιλιά στο σημείο της τομής. Αν έχετε γεννήσει με φυσιολογικό τοκετό, είναι πιθανό να έχετε ράμματα στο περίνεο, τα οποία δε θα χρειαστούν κόψιμο γιατί απορροφώνται.
Σ
Στάδια του τοκετού
Ο τοκετός αποτελείται από 3 στάδια (διαστολή, εξώθηση, υστεροτοκία) και το πρώτο είναι το μεγαλύτερο σε διάρκεια. Το πρώτο είναι η φάση που ξεκινούν οι συσπάσεις και η διαστολή του τραχήλου. Το δεύτερο είναι αυτό των εξωθήσεων και ξεκινά όταν υπάρχει πλήρης διαστολή του τραχήλου και συνοδεύεται από την ανάγκη που νιώθει η επίτοκος να σπρώξει. Η διάρκεια του δεύτερου σταδίου εξαρτάται από το πόσο αποτελεσματικά και συγχρονισμένα μπορεί να σπρώχνει η μητέρα, αλλά και από τον αν είναι ο πρώτος της ή επόμενος τοκετός. Το τρίτο στάδιο είναι η αποβολή του πλακούντα.
Τ
Τεχνητοί πόνοι
Στην περίπτωση που έχουν ξεκινήσει φυσικά οι πόνοι, αλλά δεν έχουν μπει σε ρυθμό για πολλές ώρες ή μέρες, ο γιατρός μπορεί να αποφασίσει να γίνουν στην επίτοκο τεχνητοί πόνοι με χορήγηση ωκυτοκίνης, προκειμένου να επιταχυνθεί η διαδικασία του τοκετού.
Υ
Υστερόπονοι
Τις πρώτες ώρες μετά τον τοκετό η μήτρα αρχίζει να συσπάται έντονα, για να αποβάλλει τα λόχεια και οι πόνοι αυτοί θυμίζουν έντονους πόνους περιόδου. Αν θηλάσετε αμέσως μετά τον τοκετό, αλλά και σε κάθε θηλασμό τις πρώτες μέρες, θα νιώσετε ακόμα πιο έντονα τους υστερόπονους, γιατί ο θηλασμός συμβάλλει στην έκκριση της ωκυτοκίνης (είναι αυτή που προκαλεί τις συσπάσεις την ώρα του τοκετού). Η συσπάσεις που προκαλεί η ωκυτοκίνη συμβάλλουν στην γρηγορότερη επαναφορά της μήτρας μετά τον τοκετό.
[pregnant_women] Φ
Φαρμακευτικές μέθοδοι τοκετού
Οι μέθοδοι πρόκλησης του τοκετού διακρίνονται σε φαρμακευτικές και ενεργητικές. Στις φαρμακευτικές περιλαμβάνονται η χορήγηση ωκυτοκίνης ή προσταγλανδινών, ενώ στις ενεργητικές περιλαμβάνεται, κατά κύριο λόγο, η τεχνητή ρήξη των υμένων του εμβρύου. Υπάρχει όμως και μια ενδιάμεση μέθοδος, η οποία συνίσταται στην αποκόλληση των εμβρυϊκών υμένων γύρω από το τραχηλικό στόμιο, που γίνεται με το δάχτυλο του γιατρού.
Χ
Χοριοαμνιονίτιδα
Η χοριοαμνιονίτιδα είναι μια σοβαρή μαιευτική λοίμωξη, που εντοπίζεται στο χόριο και το άμνιο. Η ιστολογική διαπίστωση της χοριοαμνιονίτιδας στηρίζεται στην ανεύρεση λευκοκυτταρικής διήθησης των εμβρυϊκών υμένων, που παρατηρείται σε ποσοστό 10 – 20% του συνόλου των τοκετών. Στις περιπτώσεις τοκετών με νεογέννητα βάρους κάτω των 2 κιλών, η χοριοαμνιονίτιδα διαπιστώνεται σε ποσοστό 50% περίπου, ενώ όταν υπάρχει κλινική εκδήλωση της πάθησης, η ιστολογική επιβεβαίωσή της αποτελεί τον κανόνα. Επίσης, η πρώιμη ρήξη των υμένων ή η ρήξη τους λίγο πριν από τον τοκετό σχετίζεται με ιστολογικά διαπιστωμένη χοριοαμνιονίτιδα. Η συχνότητα της κλινικής και ιστολογικής χοριοαμνιονίτιδας αυξάνεται με το χρόνο που παρήλθε από τη ρήξη των υμένων. Αν μετά από πρώιμη ρήξη των υμένων, εκδηλωθεί κλινική χοριοαμνιονίτιδα, η περιγεννητική θνησιμότητα ανέρχεται σε 50% περίπου.
Ψ
Ψευδείς ωδίνες
Μερικές φορές μπορεί να νιώστε πως έχουν αρχίσει οι πόνοι του τοκετού, αλλά στην πραγματικότητα να πρόκειται για δυνατές συσπάσεις που προετοιμάζουν τη μήτρα για τον τοκετό. Οι πραγματικοί πόνοι έναρξης του τοκετού συνοδεύονται από συσπάσεις που γίνονται ολοένα πιο έντονες και πιο συχνές, ώστε να οδηγήσουν στην έξοδο του εμβρύου.
Ω
Ωκυτοκίνη
Η ορμόνη ωκυτοκίνη συντίθεται στον υποθάλαμο και αποθηκεύεται στον οπίσθιο υποφυσιακό λοβό, απ’ όπου ελευθερώνεται στην κυκλοφορία. Η ωκυτοκίνη κυκλοφορεί αδέσμευτη στο αίμα και μεταβολίζεται στους νεφρούς, στο συκώτι, στη μήτρα και στους μαστούς. Κατά την κύηση εκκρίνεται και από τον πλακούντα και αδρανοποιείται από ένα ένζυμο, την ωκυτοκινάση. Με την πρόοδο της κύησης η ωκυτοκινάση ελαττώνεται και το επίπεδο της ωκυτοκίνης στο αίμα αυξάνεται, με αποτέλεσμα τη δράση της στο μυομήτριο, που χαρακτηρίζεται από την πρόκληση συστολών. Αν ο γιατρός αποφασίσει να προκαλέσει τοκετό ή να ενισχύσει τις αναποτελεσματικές ωδίνες, μπορεί να χορηγήσει ωκυτοκίνη ενδοφλέβια με ειδικές αντλίες για να έχει τον απόλυτο έλεγχο της χορηγούμενης δόσης.