Από την αρχαιότητα μέχρι την εποχή μας διάφοροι ειδήμονες είχαν επισημάνει το ρόλο της μουσικής στη θεραπεία πολλών ασθενειών, κυρίως ψυχοσωματικών. Ήδη οι αρχαίοι Έλληνες είχαν κάνει παρατηρήσεις για την αρωγή της μουσικής, τόσο στην ίαση των νόσων όσο και στη βελτίωση “προβληματικών” συμπεριφορών.
Παίρνοντας ως βάση τα ιστορικά δεδομένα και τις εμπειρίες, δημιουργήθηκε σταδιακά και θεμελιώθηκε η επιστήμη της μουσικοθεραπείας. Ήδη από το 1944 στις Ηνωμένες Πολιτείες άρχισαν τα πρώτα προγράμματα εκπαίδευσης μουσικοθεραπευτών. Οι μουσικοθεραπευτές μαθαίνουν, εκτός από τις βασικές μουσικές δεξιότητες, να εφαρμόζουν διάφορες τεχνικές με βάση τη μουσική, το τραγούδι και το ρυθμό, για να προσφέρουν θεραπευτική ψυχαγωγία και να απαλύνουν το ψυχικό ή σωματικό πόνο σε διάφορες ομάδες ασθενών.
Έρευνες που έγιναν έδειξαν ότι η μουσικοθεραπεία έχει πολλά ευεργετικά αποτελέσματα στον άνθρωπο, όπως:
1. Βελτίωση της αναπνοής και της αρτηριακής πίεσης
2. Παρηγορητική υποστήριξη σε ασθενείς με χρόνιες / επάρατες νόσους
3. Βελτίωση της αυτοπεποίθησης και της διάθεσης του νοσηλευόμενου ασθενούς
4. Καλυτέρευση της επικοινωνίας των νοσηλευομένων παιδιών με τους γονείς τους και το ευρύτερο περιβάλλον
5. Μείωση του φόβου,των αποτελεσμάτων των στρεσογόνων ερεθισμάτων και του άγχους.
Μέχρι σήμερα δεν έχουν ακόμη διευκρινιστεί με ακρίβεια, οι ακριβείς μηχανισμοί με τους οποίους δρα η μουσική και ο λόγος που επιτυγχάνει τόσο καλά αποτελέσματα.
Οι έρευνες όμως δείχνουν πέρα από κάθε αμφιβολία ότι οι ευεργετικές επιδράσεις της μουσικοθεραπείας είναι πολλές και αποτελεσματικές στις διάφορες πτυχές των προβλημάτων των ασθενών.
Οι ασθενείς που μπορούν να επωφεληθούν από τη μουσικοθεραπεία μπορούν να ανήκουν σε πολλές κατηγορίες, όπως:
α) άνθρωποι όλων των ηλικιών με προβλήματα ψυχιατρικού / ψυχολογικού τύπου
β) ανήλικοι με χρόνιες νόσους, με μαθησιακές δυσκολίες,προβλήματα ανάπτυξης
γ) υπερήλικες που έχουν διάφορες μορφές handicap ή γεροντική άνοια
δ) ασθενείς με εγκεφαλικές βλάβες από αιμορραγικά ή εμφραγματικού τύπου επεισόδια
ε) Πάσχοντες από νόσο Αλτσχάιμερ
στ) άτομα με προβλήματα εθισμού σε εξαρτησιογόνες ουσίες
ζ) άτομα με ειδικές δεξιότητες (ΑΜΕΑ) ή άλλα σωματικά / ψυχικά μειονεκτήματα
η) Ασθενείς που πάσχουν από χρόνιο ή οξύ πόνο
θ) Επίτοκοι (Γυναίκες λίγο πριν και κατά τη διάρκεια του τοκετού)
Για να επωφεληθεί ένας ασθενής από τη μουσικοθεραπεία δεν χρειάζεται να έχει μουσικές γνώσεις ή “μουσικό αφτί”.Επίσης, κανένα είδος μουσικής δεν είναι περισσότερο αποτελεσματικό από κάποιο άλλο. Όλα τα είδη μουσικής μπορούν να χρησιμοποιηθούν και να είναι αποτελεσματικά στην βελτίωση της ζωής κάποιου νοσούντα. Οι προτιμήσεις του ασθενούς, οι εξατομικευμένες συνθήκες και ανάγκες θεραπείας θα καθορίσουν το είδος της μουσικής και τις τεχνικές της μουσικοθεραπείας που θα εφαρμόσει στην κάθε περίπτωση ο θεραπευτής.
Συνήθως οι μουσικοθεραπευτές αξιολογούν τη συναισθηματική και σωματική κατάσταση του ασθενούς όπως επίσης και το επίπεδο επικοινωνίας που έχει.
Ανάλογα με την περίπτωση είτε εξατομικευμένα είτε μέσα στα πλαίσια μιας ομάδας ασθενών, οργανώνουν συναντήσεις με στόχο το τραγούδι, τη μουσική, την απαγγελία, το διάβασμα και την ανάλυση των στίχων.
Τραγουδούν μαζί, επαναλαμβάνουν τα επιτυχημένα ρεφρέν από δημοφιλή τραγούδια, αυτοσχεδιάζουν, παίζουν μαζί απλά όργανα που είναι μέσα στις ικανότητες των περισσοτέρων.
Η μουσικοθεραπεία μπορεί να προσφερθεί πραγματικά παντού και μπορεί να φανεί χρήσιμη ακόμα και σε μη πάσχοντες, δηλαδή σε υγιείς, με στόχο την ταχύτερη και ευκολότερη χαλάρωση από τα άγχη της ημέρας ή ακόμα και ως υποβοήθηση για σωματική άσκηση. Οι επιδράσεις της, είναι αποτελεσματικές σε διάφορα επίπεδα ανάλογα με την κατάσταση του πάσχοντος. Η εφαρμογή της σε συστηματική βάση είτε μέσα στα νοσοκομεία είτε κάτω από άλλες συνθήκες στις οποίες μπορεί να βρίσκεται ένας ασθενής, βελτιώνει τη σωματική και ψυχική του υγεία.
πηγη
musictherapy.org
musictherapy.ca/musictherapy.htm