Πέντε βότανα και ένα αρωματικό ξίδι
Η πάχνη της θάλασσας
Το δενδρολίβανο ήταν γνωστό στην αρχαία Ελλάδα και στη Ρώμη. Το χρησιμοποιούσαν τόσο στην Ιατρική όσο και στη μαγειρική. Σε πολλά βιβλία βοτανοθεραπευτικής το περιέγραφαν ως βότανο που βελτιώνει τη μνήμη και δίνει αίσθημα ανάτασης.
Η λατινική ονομασία του γένους σημαίνει «πάχνη της θάλασσας» και οφείλεται στο γεγονός ότι φύεται στις παράκτιες περιοχές, αλλά και στη μορφή των ανθέων του. Το όνομα του είδους (officinalis) οφείλεται στο γεγονός ότι το χρησιμοποιούσαν στην Ιατρική.
Μυρίζεις θυμάρι
Tόσο οι αρχαίοι Ελληνες όσο και οι Ρωμαίοι εκτιμούσαν το θυμάρι για το άρωμά του – ένα κομπλιμέντο στην αρχαία Ελλάδα ήταν να σου πουν ότι μυρίζεις θυμάρι. Για τους Ελληνες το θυμάρι ήταν σύμβολο θάρρους, για τους Ρωμαίους φάρμακο για τη μελαγχολία. Το μέλι που φτιάχνεται από το νέκταρ των λουλουδιών του θεωρείται το εκλεκτότερο.
«Θύμος» είναι η πρωτότυπη ελληνική ονομασία που χρησιμοποιούσε ο Διοσκουρίδης, ενώ το vulgaris προέρχεται από τα Λατινικά και σημαίνει «κοινός», καθώς το θυμάρι βρίσκεται παντού.
Καλό ύπνο!
Αυτό το αρωματικό βότανο υπήρχε και στην αρχαιότητα. Ο Πλίνιος (23 – 79 μ.Χ.) και ο Διοσκουρίδης (40 – 90 μ.Χ.) το αναφέρουν στα γραπτά τους έργα. Στην αρχαία Ελλάδα κάλυπταν το κεφάλι των παιδιών με άνηθο για να τα βοηθήσουν να κοιμηθούν. Το όνομα του γένους προέρχεται από την ελληνική λέξη «άνηθος». Το όνομα του είδους στα Λατινικά σημαίνει «δυνατή μυρωδιά».
Το καλλιεργημένο κρεμμύδι
Το σκόρδο ανήκει στο γένος των κρεμμυδιών, τα οποία έχουν προσφέρει μερικά από τα πιο χρήσιμα βότανα στην Ιατρική και στη μαγειρική. Η δυνατή μυρωδιά του οφείλεται στα συστατικά από θειάφι που περιέχει, τα οποία είναι χρήσιμα για το κυκλοφορικό και το αναπνευστικό σύστημα. Επίσης, αυτή η δυνατή μυρωδιά το κάνει να είναι και ένα από τα πιο αγαπημένα βότανα που χρησιμοποιείται στη μαγειρική. Το σκόρδο (allium sativum) κατάγεται από την Ινδία ή την κεντρική Ασία, αλλά σήμερα αναπτύσσεται σε όλο τον κόσμο. Το όνομα του γένους (allium) προέρχεται από τα Λατινικά και σημαίνει κρεμμύδι. Το όνομα του είδους (sativus), επίσης από τα Λατινικά, σημαίνει καλλιεργημένο.
Κόκκινο και άσπρο τριφύλλι
Τα δύο είδη τριφυλλιού τα χρησιμοποιούσαν τόσο στο φαγητό όσο και σε αφέψημα. Τα αποξηραμένα άνθη τους ήταν πηγή βιταμινών και ιχνοστοιχείων μέσα σε σούπες και ραγού. Το νέκταρ τους προσέθετε λίγη γλύκα. Τα αποξηραμένα άνθη τους τα χρησιμοποιούσαν αντί για αλεύρι στο ψωμί. Σύμφωνα με τη λαϊκή Ιατρική, το αφέψημα του τριφυλλιού έκανε τα νύχια πιο γερά.
Το trifolium repens το χρησιμοποιούσαν για την επούλωση πληγών και εγκαυμάτων. Το οιστρογόνο που περιέχεται στο κόκκινο τριφύλλι, το trifolium pretense, πίστευαν ότι μπορεί να βοηθήσει στα προβλήματα της εμμήνου ρύσεως. Κάποιοι έχουν προτείνει να το χρησιμοποιήσουν σε φάρμακα κατά του AIDS και κατά του διαβήτη. Το όνομα του γένους (trifolium) σημαίνει τρία φύλλα. Το όνομα του είδους του κόκκινου τριφυλλιού (pretense) σημαίνει «αυτό που βρίσκεται σε λιβάδια», ενώ του άσπρου τριφυλλιού (repens) σημαίνει «αυτό που σέρνεται».
Η ΣΥΝΤΑΓΗ
Φτιάξτε αρωματικό ξίδι
Τα άνθη από τα διάφορα είδη βοτάνων – δενδρολίβανο, άνηθο, σκόρδο, θυμάρι και τα δυο είδη τριφυλλιού- μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε για να φτιάξουμε ξίδι με διάφορες γεύσεις. Είναι πανεύκολο! Πάρτε μια γεμάτη χούφτα άνθη, ξεραμένα και όχι υγρά, από το βότανο που προτιμάτε – μπορείτε όμως να κάνετε και μείγμα από δύο ή τρία. Σε μια κατσαρόλα βράζετε κόκκινο ή άσπρο ξίδι (αν θα φτιάξετε το ξίδι με τα άνθη του τριφυλλιού, πρέπει για κάθε ½ φλιτζάνι ξίδι να προσθέσετε 1 κουτάλι σούπας μέλι). Στο βάζο που έχετε βάλει τα άνθη προσθέτετε και το ζεστό ξίδι. Οταν κρυώσει, κλείνετε καλά το βάζο και το αφήνετε στο ντουλάπι ή στο ψυγείο για τουλάχιστον 2 εβδομάδες. Πριν το χρησιμοποιήσετε, αφαιρείτε τα παλιά άνθη και προσθέτετε φρέσκα. Το βάζετε σε όλα τα φαγητά και τις σαλάτες που μπορεί να χρησιμοποιήσει κανείς ξίδι.
πηγη
kathimerini.gr/