Η ηγεσία των σκύλων στην “ανθρώπινη αγέλη”.
Πολύ συχνά ακούμε να γίνεται συζήτηση για κάποιον σκύλο που προσπαθεί ή έχει αναλάβει την αρχηγία της ανθρώπινης οικογένειας.
Ξαπλώνει όπου επιλέξει – και άντε να τον σηκώσεις από την πολυθρόνα σου – κοιμάται στο κρεβάτι μας, τραβάει στην βόλτα πηγαίνοντας όπου του αρέσει αδιαφορώντας για την ύπαρξή μας, απαιτεί και γενικώς μας πιέζει με την συμπεριφορά του – δαγκώνοντας μας και τραβώντας μας από τα ρούχα, γαβγίζοντας, πηδώντας πάνω μας, ή και κάνοντας άλλες παρόμοιες συμπεριφορές – προσπαθώντας να τραβήξει την προσοχή μας και να μας αναγκάσει να κάνουμε διάφορα πράγματα για αυτόν, όπως χάιδεμα, τάισμα, βόλτα, παιχνίδι κ.λ.π. Μας γρυλίζει όταν πλησιάζουμε στον χώρο του ή σε κάποιο ποθητό του αντικείμενο και γενικά παρουσιάζει μια στάση και συμπεριφορά τέτοια, που δείχνει ότι αυτός “κάνει κουμάντο” εδώ. Σε κάποιες άλλες περιπτώσεις βέβαια, μπορεί να δούμε μια διαφορετική συμπεριφορά ιδιαίτερα διαταραγμένη ή και φοβική, που φανερώνει το ίδιο πρόβλημα.
Με τον καιρό και αφήνοντας τα πράγματα στην τύχη τους ή μην αναγνωρίζοντας τα “σημάδια”, η κατάσταση θα χειροτερέψει σε υπερθετικό βαθμό.
Θα έχουμε “κατασκευάσει” έναν κακότροπο σκύλο, ανυπάκουο και χωρίς έλεγχο που με τα βίας θα μπορούμε να ανεχτούμε σπίτι μας.
Αυτό που διαμορφώνει όμως μια τέτοια κατάσταση δεν είναι άλλο από την δική μας συμπεριφορά και ξεκινά από την ώρα που ο σκύλος φτάνει στο σπίτι μας.
Η αγάπη χωρίς όρους για ένα γλυκό πλασματάκι που μόλις ήρθε σπίτι μας δεν είναι πολύ καλός σύμβουλος και μπορεί πολύ εύκολα να το μετατρέψει σε “τερατάκι”.
Ο αγαπημένος μας τετράποδος φίλος λοιπόν, πρέπει να μάθει να έχει σωστούς τρόπους, να σέβεται τα όρια που θα πρέπει να του έχουμε θέσει και να μας αναγνωρίζει σαν έναν καλό “ηγεμόνα” που του προσφέρει, ασφάλεια, φαγητό, παιχνίδι, χάδι, δραστηριότητες.
Ο χρυσός κανόνας συμπεριφοράς για τέτοιες περιπτώσεις είναι να μην εν δίδουμε άμεσα σε οποιαδήποτε απαίτηση του σκύλου μας γιατί τότε είναι σαν να ακολουθούμε τις εντολές του.
Θέλει να τον χαϊδέψουμε, πολύ ωραία. Αρχικά αδιαφορείστε για λίγο και αφού σταματήσει την πιεστική του συμπεριφορά και ηρεμήσει, φωνάξτε τον με εντολή και αντάμειψτε τον με χάδι για την υπακοή του να ανταποκριθεί στο “Κάλεσμα”. Θέλει να βγει βόλτα, το μόνο που χρειάζεται είναι να του ζητήσουμε να “Κάτσει” και αφού του βάλουμε το λουρί και βγούμε πρώτοι εμείς από την πόρτα, τότε μπορεί να ακολουθήσει και αυτός. Θέλει να παίξουμε με το μπαλάκι, ζητήστε του να “Ξαπλώσει” και πετάξτε το να το “Φέρει” με εντολή. Είναι η ώρα του φαγητού, ζητήστε του να “Κάτσει” και μετά αφήστε του το μπολ με το φαγητό του για ένα 20′ και μετά μαζέψτε το, είτε το έχει αδειάσει είτε όχι.
Με λίγα λόγια δηλαδή, βάλτε τον να εργάζεται για να αποκτήσει όλα τα σημαντικά και αναγκαία της ζωής του, τηρώντας μια ρουτίνα και μια συνέπεια, διατηρώντας τα όρια που εμείς έχουμε ορίσει και το σημαντικότερο, η πρόσβαση σε όλα τα καλά και υπέροχα της ζωής του, να περνούν από το χέρι μας.
Τέτοιου είδους συμπεριφορά, τροφοδοτεί μια εξαιρετική σχέση ηγεσίας μεταξύ ανθρώπου και σκύλου και κάνει ευτυχισμένους και τους δύο. Δεν χρειάζεται να χρησιμοποιούμε βίαιες εκφράσεις οποιασδήποτε μορφής για να καθορίσουμε την αρχηγία, γιατί το μόνο που θα καταφέρουμε θα είναι να χαλάσουμε την σχέση μας με τον τετράποδο σύντροφό μας και να έχουμε έναν διστακτικό σκύλο, με προβλήματα συμπεριφοράς φοβίες ή και επιθετικότητα.
Εδώ κάπου θα πρέπει να διευκρινίσουμε, ότι ο σκύλος δεν έχει καμιά ιδιαίτερη προσωπική φιλοδοξία να αναλάβει την αρχηγία της ανθρώπινης οικογένειας, απλά υπάρχει μέσα του έντονο το στοιχείο της επιβίωσης, που στους δύσκολους καιρούς των αρχαίων προγόνων του, η διαταραχή της ισορροπίας της αγέλης ήταν καθοριστικός παράγοντας για την επιβίωσή της.
Ο σκύλος έχει ανάγκη από κάποιον που να ηγείται της ομάδος που συμμετέχει και να νιώθει ασφάλεια και ισορροπία. Τα προβλήματα ξεκινούν όταν η συμπεριφορά μας είναι ασταθής και δεν αποπνέει σιγουριά, σταθερότητα, συνέπεια, εμπιστοσύνη.
Τότε ο σκύλος αναγκάζεται να αναλάβει τα ηνία της “ανθρώπινης αγέλης”, κάτι που βέβαια αδυνατεί να διαχειριστεί. Έτσι αρχίζουν οι διαταραχές συμπεριφοράς που προαναφέραμε.
Εκπαιδεύστε λοιπόν τον σκύλο σας σε βασικές εντολές υπακοής και βάλτε τον να εργάζεται για να αποκτήσει όλα τα καλά και βασικά της ζωής του και δείξτε του την αγάπη σας με τρόπο τέτοιον που να εμπνέει σεβασμό τηρώντας τα όρια που έχετε εσείς θέσει με συνέπεια. Να είστε σίγουροι ότι έτσι και εκείνος θα σας αγαπήσει περισσότερο.
πηγη
http://kynagon.wordpress.com/