δυό λόγια για τη διατροφή των μοναχών..του Αγίου Όρους,
που είναι απλή, νόστιμη και υγιεινή.
Βασισμένη σ ό,τι διαθέτει ,σε αφθονία, η ελληνική γη,
που γίνεται ασπίδα για δεκάδες ασθένειες
( όχι που οι Μοναχοί ενδιαφέρονται ιδιαίτερα
για τις ασθένειες του,..σώματος..Εκείνοι εστιάζουν αλλού..).
Οι Αγιορείτες μοναχοί τρώνε τροφές..
χωρίς λίπη και καρυκεύματα.
Εχουν μικρά γεύματα σε συγκεκριμένες ώρες…
Γυμνάζονται.. φυσικά ,με τις αγροτικές
και τις καθημερινές ασχολίες τους και, το κυριότερο,
είναι εγκρατείς.
Οι διατροφικοί κανόνες τους αυστηροί:
Απέχουν από το κρέας.
Ακόμα και την ημέρα του Πάσχα προτιμούν το φρέσκο ψάρι,
Αποτέλεσμα εικόνας για το φρέσκο ψάρι,
το οποίο άλλωστε ,καταναλώνουν όλο τον χρόνο με πρόγραμμα.
Ελαιόλαδο στα φαγητά μόνο
Τρίτη – Πέμπτη – Σάββατο – Κυριακή.
Κανένα άλλο λίπος στο μαγείρεμα..
βούτυρο, μαργαρίνες,
κρέμα γάλακτος, και άλλα συναφή προϊόντα
είναι άγνωστα στην κουζίνα τους.
Νηστεύουν ψάρι και λάδι 40 ημέρες πριν από τα Χριστούγεννα,
50 ημέρες πριν από το Πάσχα και από 15 ημέρες
πριν από τις γιορτές των Αγίων Αποστόλων
και της Παναγίας τον Δεκαπενταύγουστο.
Τρώνε ελιές, λαχανικά, ψωμι και…
ζυμαρικα τις 240 ημέρες του χρόνου.
Τρώνε τυριά, αυγά και πίτες ..τις ημέρες
που δεν απέχουν από το λάδι ή
μετά από τις μεγάλες νηστείες.
Σπάνια καταναλώνουν καλαμάρια, χταπόδια,
σουπιές, κ.ά την περίοδο των νηστειών
(όλα τα μαλάκια θεωρούνται νηστίσιμα,
γιατί δεν έχουν κόκκινο αίμα…αλλά γαλάζιο).
Τρώνε όλο τον χρόνο, χωρίς περιορισμό, χόρτα,
μανιτάρια και φρούτα του δάσους
(αγριοφράουλες, κούμαρα, βατόμουρα, κράνα, κάστανα κ.ά).
Πίνουν κρασι, τσίπουρο, καφέ, τσαϊ..
Και φυσικά τρώνε.. λουκουμια, και .. χαλβά.
Αποτέλεσμα εικόνας για κρασι, τσίπουρο,
Οι Αγιορείτες μοναχοί χαίρονται σαν παιδιά..
τα φαγητά τους,
το ζυμωτο τους ψωμί, το δικό τους κρασί.
Τα υλικά αγνά και η μαγειρική όσο απλούστερη γίνεται.
Η ομορφιά στις γεύσεις άλλωστε
δεν προκύπτει από την ποικιλία,
τα πολλά καρυκεύματα και τους περίτεχνους
τρόπους μαγειρέματος.
Όταν τα υλικά είναι αγνά,
δεν χρειάζεται ιδιαίτερη προσπάθεια για να αναδειχτούν.
Στις πατάτες.. γιαχνί, για παράδειγμα,
αν οι πατάτες είναι νόστιμες, το φαγητό θα γίνει καλό.
Χρειαζόμαστε ένα κρεμμύδι, λάδι και λίγη ντομάτα.
Το πολύ – πολύ να βάλει κανείς λίγο μαυροπίπερο
ή λίγη ρίγανη.
Όλα τα φαγητά θέλουν υπομονή και καρτερία…
κι αυτό που χαρίζει ιδιαίτερη νοστιμιά σ ένα φαγητό..
είναι η αγάπη που νιώθουμε την ώρα που το μαγειρεύουμε…
Αποτέλεσμα εικόνας για Όλα τα φαγητά θέλουν υπομονή και καρτερία…
Οι καλές σκέψεις που κάνουμε γι αυτό που μαγειρεύουμε..
και κυρίως η αγάπη..
γι΄ αυτούς στους οποίους θα το προσφέρουμε…
Αυτά είχα να πώ στη Μαίρη, και ακόμα πως
ένα φαγητό γίνεται δυό φορές πιο νόστιμο
αν το κάνεις με χαρά κι όχι σαν καταναγκαστικό έργο…
Αντε να μαγειρέψω να τελειώνω..Κι ένα μεγάλο μυστικό…
Με κάθε φαγητό…
τρώτε ένα κρεμμύδι που όμως δεν θα κόψετε
αλλά θα το φάτε με τα…δόντια σας…
το σάλιο σας προστατεύει
το σημείο που τα δόντια σας το κόβουν,
απ την οξείδωση που προκαλεί το…μαχαίρι…
Ποτέ το κρεμμύδι με το μαχαίρι…
Με τα δόντια σας..το ίδιο και η ντομάτα..
Οχι φετούλες και μάλιστα περίτεχνες…
αλλά στη μέση και μετά δαγκωτή..
Και μην είστε περίεργοι…εν τάξει έχετε λίγη πίεση,
στη ντομάτα μη στερείσθε το σωστό θαλασσινό αλάτι..
πηγη
http://kosmaser.pblogs.gr/