OΑμερικανός γιατρός, ο William Hey.   άνθρωπος που ευθύνεται για την αναβίωση της εν λόγω δίαιτας κατά τη δεκαετία του ’40 ήταν ένας

Ο ίδιος αφιέρωσε 4 χρόνια στην αγωγή των ασθενών του πάνω σε διαιτολογική βάση, στοχεύοντας στην απόδειξη της πεποίθησής του ότι είμαστε αυτό ακριβώς που τρώμε και ότι «το σώμα είναι απλώς μία σύνθεση των ουσιών που εισέρχονται μέσα στον οργανισμό με τη μορφή υγρών και στερεών τροφών». Μέσα σ’ αυτό το χρονικό διάστημα βρήκε πολλές αποδείξεις για την ορθότητα της θεωρίας του, καθώς και για το ότι ο καθένας μπορεί να έχει την καλύτερη δυνατή υγεία αν καταναλώνει τις κατάλληλες τροφές με τον κατάλληλο τρόπο

Πιο συγκεκριμένα, ο Χέι υποστήριξε ότι οι κακοί συνδυασμοί τροφών εμποδίζουν την ομαλή διαδικασία της πέψης και παράλληλα προσθέτουν στον οργανισμό τόσο κιλά όσο και προβλήματα υγείας.

Ο ίδιος στηριζόμενος στο γεγονός ότι οι πρωτεϊνικές τροφές διαλύονται στο στομάχι με τη συνδρομή οξέων, ενώ το άμυλο απαιτεί αλκάλια για την επεξεργασία του, υποστήριξε ότι οι τροφές αυτές όταν συνδυάζονται δυσχεραίνουν τη διαδικασία της πέψης, αφήνοντας υπολείμματα στο στομάχι και τα έντερα, με αποτέλεσμα δυσάρεστες συνέπειες για την υγεία.

Ειδικότερα, όταν στο στομάχι βρίσκονται την ίδια στιγμή κρέας (δηλαδή συμπυκνωμένη πρωτεΐνη) και ζάχαρη (δηλαδή συμπυκνωμένος υδατάνθρακας), ο οργανισμός αντιδρά και κουράζεται και αλλοιώνει τα συστατικά των τροφών, είτε αποβάλλοντας ορισμένα απ’ αυτά (αν και τα χρειάζεται) είτε μετατρέποντάς τα σε λίπος ή τοξίνες.

Σε γενικές γραμμές, ο συνδυασμός υδατανθράκων και πρωτεϊνών θεωρείται απαγορευτικός, τα φρούτα πρέπει επίσης να τρώγονται ξεχωριστά και με προσοχή στους αναμεταξύ συνδυασμούς τους, ενώ ανάμεσα στα γεύματα με πρωτεΐνες και σε εκείνα που περιέχουν αμυλούχες τροφές πρέπει να μεσολαβούν τουλάχιστον τέσσερις ώρες.

Τι συντελείται στο σώμα;

Οι πρωτεϊνούχες τροφές χρειάζονται όξινο περιβάλλον για την πέψη τους. Όταν, λοιπόν, καταναλώνουμε κρέας και εισέρχεται στο στομάχι ζωική πρωτεΐνη, τότε παράγεται έκκριση υδροχλωρικού οξέος, το οποίο ενεργοποιεί την πεψίνη και η οποία με τη σειρά της διασπά και χωνεύει τις πρωτεΐνες. Αυτό που αξίζει να σημειωθεί είναι ότι για την επιτυχή ολοκλήρωση της προαναφερθείσας διαδικασίας χρειάζεται μόνο όξινο περιβάλλον.

Σε περίπτωση που μέσα στο στομάχι εισέλθει παράλληλα και κάποια αμυλούχα ή σακχαρούχα τροφή, μαζί με τα αλκάλια που συνοδεύουν αυτού του είδους τις τροφές, τότε το όξινο περιβάλλον διαταράσσεται, με αποτέλεσμα η πέψη των πρωτεϊνών να είναι ατελής, γεγονός που μπορεί να έχει αρνητικές συνέπειες για τον οργανισμό.

Οι υδατάνθρακες αντίθετα, χρειάζονται αλκαλικό περιβάλλον για την πέψη τους. Το περιβάλλον αυτό εμφανίζεται αρχικά στο στόμα, όπου χάρη στην πτυαλίνη το άμυλο διασπάται σε πιο απλές ενώσεις πριν μπει στο λεπτό έντερο, όπου συντελείται πλέον η πέψη του. Στο διάστημα παραμονής του αμύλου στο στομάχι (30 – 40 λεπτά), η φυσιολογική οξύτητα του στομάχου δεν είναι αρκετά μεγάλη για να εξουδετερώσει το αλκαλικό περιβάλλον που χρειάζεται για την προετοιμασία του αμύλου για την τελική του πέψη στο λεπτό έντερο.

Στην περίπτωση που στο στομάχι υπάρχει κρέας ή άλλες τροφές που προκαλούν όξινες εκκρίσεις, η διαδικασία αυτή της προπαρασκευής διακόπτεται, με συνέπεια να εκτελούνται ζυμώσεις. Η πέψη επομένως των αμυλούχων τροφών, απαιτεί ύπαρξη αλκαλικού μόνο περιβάλλοντος.

Γενικότερα, όταν στο ίδιο γεύμα αναμειγνύονται πολύπλοκες αμυλούχες ενώσεις και εξίσου πολύπλοκες πρωτεϊνούχες ενώσεις, το στομάχι γίνεται πολύ όξινο για να διασπάσει το άμυλο και αντίθετα, δεν είναι αρκετά όξινο για να ξεκινήσει η πέψη των πρωτεϊνών. «Για να έχει ο οργανισμός την καλύτερη δυνατή υγεία και να παρουσιάζει τη μεγαλύτερη δυνατή αντίσταση στις ασθένειες, το διαιτολόγιο πρέπει να αποτελείται από τροφές που σχηματίζουν αλκάλια και τροφές που σχηματίζουν οξέα σε μία αναλογία 4 προς 1».

Πώς θα πετύχετε την αναλογία 4 προς 1;

Φροντίστε να τρώτε καθημερινά ένα γεύμα μόνο με πρωτεΐνες, ένα γεύμα μόνο με αμυλούχες τροφές και ποτέ δύο ή τρία γεύματα που να συνίστανται αποκλειστικά σε αλκαλικές τροφές. Καλό είναι επίσης, να καθιερώσετε μία ημέρα αποτοξίνωσης, κατά τη διάρκεια της οποίας θα τρώτε μόνο συχνά γεύματα με ένα μόνο φρούτο.

Συνήθως είναι πιο βολικό να τρώτε για πρωινό αλκαλικές τροφές. Εάν, ωστόσο, προτιμάτε αμυλούχες τροφές για πρωινό, φάτε αλκαλικές τροφές με σαλάτα, φρούτα και γιαούρτι το μεσημέρι ή το βράδυ.

Ποιες είναι αλκαλικές τροφές και ποιες όξινες;

Αλκαλικές: όλα τα λαχανικά (και πατάτες αν είναι με τη φλούδα), όλες οι σαλάτες, όλα τα φρούτα (εκτός από δαμάσκηνα και κούμαρα), αμύγδαλα, γάλα, γκρέιπφρουτ, πορτοκάλι, λεμόνι, σταφίδες, μέλι, μούσλι, παξιμάδι βρώμης.

Όξινες: κρέας, ψάρι, οστρακοειδή, αυγά, τυρί, πουλερικά, ξηροί καρποί (εκτός από αμύγδαλα), δημητριακά, ψωμί, αλεύρι και ζάχαρη.

Τι εγγυάται;

Η δίαιτα του Δρ. Χέι δεν έχει συγκεκριμένη διάρκεια, καθώς ο εμπνευστής της θεωρούσε ότι κάποιος θα μπορούσε να την κάνει τρόπο ζωής, ακολουθώντας τον καθ΄ όλη τη διάρκεια της ζωή του, με την προϋπόθεση όμως, μετά την ολοκλήρωσή της να προσθέσει στη διατροφή του λίγες ακόμη θερμίδες.
Ακολουθώντας κάποιος τη συγκεκριμένη δίαιτα, μπορεί να χάσει 3-5 κιλά την εβδομάδα, καθώς η δίαιτα απαγορεύει τα τσιμπολογήματα και την κατανάλωση λίπους και υδατανθράκων.

Ποιες τροφές επιτρέπονται;

Για πρωτεϊνούχα γεύματα
Πρωτεΐνες: όλα τα κρέατα, ψάρια, οστρακοειδή, κοτόπουλο, κυνήγι, αυγά, τυρί χωριάτικό (μη επεξεργασμένο), μανιτάρια, γιαούρτι, ξηροί καρποί, σπόροι και γάλα.
Λίπη και έλαια: βούτυρο, ανθόγαλα, κρόκος αυγού, ελαιόλαδο και ηλιέλαιο.
Υποκατάστατα ζάχαρης: μέλι σε αυστηρά μετρημένες ποσότητες, σταφίδες, αραιωμένος παγωμένος χυμός πορτοκαλιού.
Λαχανικά: όλα τα πράσινα λαχανικά, όλα τα λαχανικά – ρίζες (εκτός πατάτας), μανιτάρια.
Σαλατικά: αβοκάντο, παντζάρια, λάχανο, καρότο, σέλινο, ραδίκια, αγγούρι, ρίζα μάραθου, μαρούλι, μαϊντανός, πράσινη και κόκκινη πιπεριά, ρεπάνια, σπόροι, ντομάτες.
Φρούτα: μήλο, βερίκοκο, κεράσι, μύρτιλο, γκρέιπφρουτ, σταφύλι, λεμόνι, μάνγκο, νεκταρίνι, αχλάδι, ροδάκινο, δαμάσκηνο, φράουλα, μανταρίνι.
Ποτά: αραιό τσάι ή καφέ (όχι όμως στιγμιαίο), ρόφημα από βότανα, πράσινο τσάι, φρουτοχυμός ώριμων και ξινών φρούτων αραιωμένος με νερό

Για αμυλούχα γεύματα
Δημητριακά – σιτηρά: σιτάρι, βρώμη, κριθάρι, σίκαλη, καλαμπόκι, κεχρί, ψωμί από αλεύρι 100% ολικής αλέσεως, αλεύρι 100% και 85% ολικής αλέσεως.
Φρούτα: μπανάνα, χουρμάς, σύκο, σταφίδα, σταφύλι (μόνο πολύ γλυκιά ποικιλία), παπάγια, αχλάδι.
ΠΡΟΣΟΧΗ! Όλα τα φρούτα πρέπει να είναι εντελώς ώριμα.
Γλυκαντικά: μέλι, μελάσα, ζάχαρη μπαρμπάντος.
ΠΡΟΣΟΧΗ! Αποφύγετε τα «κρυφά σάκχαρα» που περιέχονται στο γιαούρτι του εμπορίου με γεύση φρούτων ή στους εμφιαλωμένους φρουτοχυμούς.
Γάλα: Σε μικρή ποσότητα μόνο
Λαχανικά: όλα τα πράσινα λαχανικά, όλες οι πράσινες ρίζες, μανιτάρια, πατάτες (με τη φλούδα).
Αυγά: μόνο οι κρόκοι.
Λίπη: βούτυρο, ανθόγαλα, κρόκοι αυγών, ελαιόλαδο και ηλιέλαιο
Σάλτσες για σαλάτα: γλυκιά κρέμα (sour cream), πολτοποιημένη ωμή ντομάτα με λάδι, πάπρικα και καρυκεύματα.
ΠΡΟΣΟΧΗ! Τρώτε σε καθημερινή βάση ανεπεξέργαστο φύτρο σιταριού, καθώς και ανεπεξέργαστα πίτουρα.
Ποτά:καφές, τσάι, ροφήματα από βότανα, υποκατάστατα του καφέ από δημητριακά, χυμός ντομάτας, χυμός ωμών λαχανικών, χυμός γλυκών σταφυλιών.

Για αλκαλικά γεύματα

Η πρωτεϊνούχα του μορφή μπορεί να περιλαμβάνει όλα όσα περιλαμβάνει ένα πρωτεϊνούχο γεύμα, ενώ η αμυλούχα του μπορεί να συνίσταται σε πατάτα (με τη φλούδα) σερβιρισμένη με βούτυρο και συνοδευόμενη με σαλάτα ή πράσινα μαγειρεμένα λαχανικά. Το φρούτο θα πρέπει να επιλεγεί από τη λίστα για τα αμυλούχα γεύματα. Όσον αφορά στα ποτά, ισχύει ό,τι και για τα πρωτεϊνούχα γεύματα. Ωστόσο, επειδή το γάλα συνδυάζεται καλύτερα με φρούτα και λαχανικά, δοκιμάστε να το πίνετε μαζί με ένα πρωινό από φρούτα.

Ποιες τροφές απαγορεύονται;

• Εξευγενισμένοι υδατάνθρακες, όπως ζάχαρη και όλα τα παράγωγά της
• Άσπρο αλεύρι και τα παράγωγά του (ψωμί, κέικ, μπισκότα, πουτίγκες και γλυκά)
• Άσπρο αναποφλοίωτο ρύζι
• Εξευγενισμένα δημητριακά
• Αεριούχα αναψυκτικά και εμφιαλωμένοι φρουτοχυμοί
• «Κρυφή ζάχαρη» η οποία περιέχεται για παράδειγμα στο μούσλι για πρωινό, στα κορν-φλέικς με μεγάλη περιεκτικότητα σε αδρανείς ίνες, παγωτά εμπορίου, κέτσαπ, ποτά τύπου Κόλα, σάλτσες για σαλάτες κ.ά.
• Τροφές εργοστασίου και στιγμιαίες τροφές.

Ομάδες συμβατών τροφών

Το βασικό είναι να καταναλώνετε τα τρόφιμα κάθε ομάδας μόνα τους ή σε συνδυασμό με αυτά της ουδέτερης ομάδας (ομάδα Δ). Σε γενικές γραμμές, μπορείτε να συνδυάσετε τα τρόφιμα της ομάδας Α με αυτά της Δ, τα τρόφιμα της ομάδας Β με αυτά της Δ, ενώ τα τρόφιμα της ομάδας Γ, πρέπει να τα καταναλώνετε πάντα μόνα τους, καθώς δε μπορούν να συνδυαστούν με τα τρόφιμα καμιάς άλλης ομάδας.
Ομάδα Α: ζυμαρικά, ρύζι, πατάτες, καρότα, αβοκάντο
Ομάδα Β: ψάρια, πουλερικά, κυνήγι, κρέας, θαλασσινά, φασόλια, γαλακτοκομικά, ξηροί καρποί.
Ομάδα Γ: μήλα, βερίκοκα, κεράσια, χουρμάδες, μάνγκο, νεκταρίνια, ανανάς, παπάγια, ροδάκινα, σύκα, αχλάδια, μούρα, γκρέπιφρουτ, πορτοκάλι, λεμόνι, καρπούζι, πεπόνι.
Ομάδα Δ: λάχανο, σέλινο, μαρούλι, πράσο, κουνουπίδι, μπρόκολο, λαχανάκια Βρυξελλών, πιπεριές, ντομάτα, αγγούρι, ραδίκια, μαϊντανός, σπαράγγια, αγκινάρες, κρεμμύδια.

πηγη

http://www.mednutrition.gr/portal/lifestyle/diaita/971-diaita-hey