Τι είδους καρκίνο κινδυνεύετε να πάθετε στην ηλικία σας;
Οι γυναίκες παρουσιάζουν περισσότερες νέες περιπτώσεις καρκίνου κάθε χρόνο από τους άνδρες.
Ωστόσο, οι άνδρες παρουσιάζουν τη μεγαλύτερη θνησιμότητα.
Περίπου το ένα τρίτο των θανάτων από καρκίνο σχετίζονται με την κακή διατροφή, την παχυσαρκία, την έλλειψη δραστηριοτήτων και άλλους παράγοντες τρόπου ζωής και μπορούν να προληφθούν. Ένας υγιεινός τρόπος ζωής μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου σημαντικά. Οι έρευνες δείχνουν ότι μόνο το 20% όλων των καρκίνων προκαλούνται κυρίως από γενετικούς παράγοντες.
Οι πιο κοινοί καρκίνοι στις γυναίκες (εκτός από τον καρκίνο του δέρματος) είναι στο στήθος, στους πνεύμονες και στο κόλον. Η σειρά αλλάζει όταν εξετάσει κανείς τους θανάτους από καρκίνο. Στις γυναίκες, ο καρκίνος του πνεύμονα είναι η κυριότερη αιτία θανάτου, ακολουθούμενη από τον καρκίνο του στήθους και στο κόλον.
Παρόλο που οι περισσότεροι άνθρωποι φοβούνται τον καρκίνο, ελάχιστοι είναι εκείνοι που συνειδητοποιούν ότι ο κίνδυνος εμφάνισης καρκίνου σε έναν άνθρωπο αλλάζει με κάθε δεκαετία της ζωής του.
Οι περισσότερες γυναίκες κατά την ηλικία των 20-30 σκέφτονται κυρίως την καριέρα τους και την αναζήτηση συντρόφου. Ο καρκίνος δεν αποτελεί συνήθως πρώτο μέλημα τους. Ωστόσο, ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας αποτελεί σημαντικό κίνδυνο στην ηλικία αυτή. Πολλές γυναίκες ξέρουν για το τεστ Παπ, το πιο γνωστό τεστ για τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας. Το τεστ αυτό μπορεί να ανιχνεύσει αλλαγές στα κύτταρα του τραχήλου της μήτρας και να ακολουθηθεί η κατάλληλη θεραπεία πριν αναπτυχθεί ο καρκίνος. Η αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρεία συνιστά κάθε χρόνο τεστ Παπ για τον καρκίνο αυτό, όταν οι γυναίκες γίνουν σεξουαλικά ενεργές ή στην ηλικία των 18 (όποιο κι αν γίνει πρώτο).
Ο κίνδυνος για καρκίνο είναι διαφορετικός για τις γυναίκες με κάθε δεκαετία της ζωής
Ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας προκαλείται από μια μόλυνση από τον ανθρώπινο ιό papillomavirus (HPV). Ο συνηθισμένος αυτός ιός περνά από πρόσωπο σε πρόσωπο μέσω του σεξ. Ο κυριότερος παράγοντας κινδύνου για τον τύπο αυτό καρκίνου είναι οι πολλοί ερωτικοί σύντροφοι, ή το σεξ με άνδρες που είχαν πολλές ερωτικές συντρόφους.
Άλλοι παράγοντες κινδύνου είναι το κάπνισμα, η κακή κοινωνικοοικονομική κατάσταση, η μη καυκάσια φυλή και η μόλυνση με τον ιό HIV.
Ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας πλήττει περισσότερο τις γυναίκες ηλικίας από τα 20 ως τα 40. Παρόλο που ο κίνδυνος μειώνεται καθώς οι γυναίκες μεγαλώνουν, ακόμα και οι μεγαλύτερες γυναίκες χρειάζονται το τεστ Παπ. Μολονότι μόνο το 25% των περιπτώσεων όλων των καρκίνων του τραχήλου της μήτρας εμφανίζονται σε γυναίκες ηλικίας 60 ετών ή μεγαλύτερες, ένα 40% των θανάτων παρατηρείται στον πληθυσμό αυτό. Ο καρκίνος που περιορίζεται μόνο στον τράχηλο, αντιμετωπίζεται τοπικά με ψύξη, ακτίνες λέιζερ ή αφαίρεση του τραχήλου. Σπάνια γίνεται υστερεκτομή. Ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας που εξαπλώνεται έξω από τη μήτρα και τον τράχηλο είναι συχνά πολύ επιθετικός και δεν αντιμετωπίζεται εύκολα. Αυτό υπογραμμίζει τη σπουδαιότητα και την αποτελεσματικότητα της πρόληψης.
30. Η ηλικία από 30-40 παρουσιάζει δυο κύριους κινδύνους καρκίνου – έναν συνεχή κίνδυνο για καρκίνο του τραχήλου της μήτρας και έναν κίνδυνο για λέμφωμα, μια κοινή κακοήθη ασθένεια από την ηλικία των 30-50.
Το λέμφωμα παρουσιάζεται τυπικά με τη μορφή διογκωμένων λεμφαδένων, χωρίς κανένα πόνο. Συμπτώματα είναι η κόπωση, η απώλεια βάρους και δέκατα πυρετού. Πολλοί παράγοντες μπορούν να κάνουν τους λεμφαδένες να διογκωθούν και ανάμεσα τους, μολύνσεις, ερεθισμοί και φλεγμονές. Ωστόσο, σε όλες αυτές τις περιπτώσεις οι λεμφαδένες είναι μάλλον απαλοί στην αφή και σε λίγο χρονικό διάστημα επανέρχονται στη φυσιολογική τους κατάσταση. Στο λέμφωμα παραμένουν διογκωμένοι και δεν πονούν. Δυστυχώς, δεν μπορεί να γίνει διάγνωση της ασθένειας αυτής με εξέταση αίματος. Καλό είναι, να επισκέπτεται κανείς τον γιατρό του σε περίπτωση που η διόγκωση των λεμφαδένων διαρκεί για πάνω από δυο βδομάδες.
Υπάρχουν δυο τύποι λεμφώματος: η ασθένεια του Χότζκιν και τα λεμφώματα μη Χότζκιν. Ωστόσο, οι πιθανότητες θεραπείας είναι καλές και στις δυο περιπτώσεις. Όπως στους περισσότερους καρκίνους, όσο πιο έγκαιρα γίνει η διάγνωση της ασθένειας και η αντιμετώπιση της, τόσο περισσότερες είναι οι πιθανότητες επιβίωσης. Σαν μέσα θεραπείας χρησιμοποιούνται ακτινοβολία και χημειοθεραπεία. Ωστόσο υπάρχουν μερικά επιθετικά λεμφώματα, στα οποία είναι δύσκολο να γίνει διάγνωση.
40. Παρόλο που το λέμφωμα αποτελεί κίνδυνο κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, αυτή είναι η δεκαετία για να αρχίσει η εξέταση για καρκίνο του στήθους. Οι γυναίκες φοβούνται τον καρκίνο του στήθους περισσότερο από κάθε άλλο καρκίνο (ακόμα πιο πολύ κι από τις καρδιοπάθειες, τον υπ’ αριθμόν ένα “δολοφόνο” των γυναικών. Στις ΗΠΑ από τις αναμενόμενες 647.000 νέες περιπτώσεις καρκίνου που θα διαγνωστούν σε γυναίκες αυτή τη χρονιά, οι 203.000 αφορούν καρκίνο του στήθους.
Ο καρκίνος του στήθους συνήθως εμφανίζεται σαν ένας σκληρός όγκος, χωρίς πόνο, στο στήθος. Η πιο κοινή τοποθεσία είναι στο πάνω εξωτερικό τεταρτημόριο του στήθους. Ο όγκος στο στήθος διπλασιάζεται σχεδόν κάθε τρεις μήνες. Αν διαπιστωθεί κάποιος ύποπτος όγκος, συνήθως γίνεται μαστογραφία και ύστερα βιοψία. Αν το αποτέλεσμα δείξει καρκίνο, χρειάζεται χειρουργική επέμβαση. Ανάλογα με το στάδιο και τη θέση του καρκίνου, οι γυναίκες υποβάλλονται είτε σε μαστεκτομή είτε σε ακτινοβολίες. Με τη χειρουργική επέμβαση αφαιρούνται οι λεμφαδένες κάτω από το μπράτσο για να ελεγχθεί τυχόν εξάπλωση της ασθένειας. Η πρόγνωση γίνεται πριν εξαπλωθεί ο καρκίνος.
Οι μαστογραφίες συνιστώνται για όλες τις γυναίκες στην ηλικία των 40 ετών. Οι γυναίκες με ισχυρό οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του στήθος, θα πρέπει να αρχίζουν την εξέταση σε μικρότερη ηλικία. Οι μαστογραφίες έχει αποδειχθεί ότι μειώνουν τη θνησιμότητα από καρκίνο του στήθους μετά την ηλικία των 50 ετών. Στην ηλικία αυτή, το στήθος είναι λιγότερο σφιχτό και η μαστογραφία μπορεί να εντοπίσει πολύ μικρούς όγκους.
Τα στοιχεία για γυναίκες από 40-50 ετών, είναι πολύ συγκεχυμένα. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας αυτής το στήθος είναι πιο σφιχτό και η μαστογραφία δυσκολεύεται περισσότερο να ανιχνεύσει μικρούς όγκους. Μελέτη έδειξε ότι μείωση της θνησιμότητας με μαστογραφία στην ηλικία αυτή δεν υπάρχει. Οι γυναίκες στην ηλικία αυτή θα πρέπει να κάνουν μαστογραφία κάθε δυο χρόνια, αυτοεξέταση κάθε μήνα και επαγγελματική εξέταση κάθε χρόνο. Είναι ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε ότι ελάχιστοι είναι εκείνοι που ξέρουν ότι περίπου 1% των καρκίνων του στήθος παρατηρείται σε άνδρες. Η ασθένεια αυτή είναι τυπικά πολύ επιθετική στους άνδρες και προκαλεί μεγαλύτερα ποσοστά θνησιμότητας απ’ όσο στις γυναίκες.
50. Στην ηλικία αυτή παρατηρείται ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τους τρεις πιο συνηθισμένους καρκίνους στις γυναίκες. Οι γυναίκες θα πρέπει να κάνουν μαστογραφία κάθε χρόνο κατά τη διάρκεια όλης της δεκαετίας αυτής. Επί πλέον, οι καρκίνοι στο κόλον και στον πνεύμονα γίνονται πιο συχνοί στην ηλικία αυτή.
Πάνω από το 95% όλων των καρκίνων του πνεύμονα εμφανίζονται σε νυν ή σε πρώην καπνιστές. Δυστυχώς, ο καρκίνος του πνεύμονα δεν παρουσιάζει συμπτώματα παρά μόνο όταν είναι πολύ αργά. Αυτό συμβαίνει επειδή στους πνευμονικούς ιστούς δεν υπάρχουν δέκτες πόνου. Μόνο όταν ο όγκος μεγαλώσει και φτάσει στους βρόγχους, τότε επηρεάζονται οι νευρικές ίνες και το άτομο παρουσιάζει συμπτώματα. Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα είναι απώλεια βάρους, κόπωση και βήχας με αίμα. Ο καρκίνος του πνεύμονα μπορεί γρήγορα να εξαπλωθεί στα οστά, στους λεμφαδένες, στο συκώτι και στον εγκέφαλο. Η διάγνωση γίνεται συνήθως με μια απλή ακτινογραφία θώρακος.
Αν η ασθένεια είναι περιορισμένη, μπορεί να γίνει αφαίρεση χειρουργικά ενός λοβού του πνεύμονα. Διαφορετικά, χρησιμοποιούνται ακτινοβολίες και χημειοθεραπεία. Η πρόγνωση είναι δύσκολη επειδή δεν υπάρχουν εμφανή συμπτώματα. Τα ποσοστά πενταετούς επιβίωσης είναι μόνο 15%. Παρόλο που δεν υπάρχει εξέταση για τον καρκίνο του πνεύμονα, γίνονται έρευνες πάνω σε μια συσκευή που θα μπορεί να ανιχνεύει έγκαιρα τους όγκους στον πνεύμονα. Ωστόσο, η καλύτερη πρόληψη μπορεί να επιτευχθεί μόνο με το να μην καπνίζει κανείς.
Ένα στα 20 άτομα παρουσιάζει την ασθένεια αυτή κατά τη διάρκεια της ζωής του. Μια διατροφή πλούσια σε λίπη και κόκκινο κρέας και χαμηλή σε φυτικές ίνες σχετίζεται με μεγαλύτερο κίνδυνο. Επί πλέον, κάθε οικογενειακό ιστορικό καρκίνου στο κόλον, αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης της ασθένειας αυτής.
Ο καρκίνος του τύπου αυτού δημιουργείται από πολύποδα στο κόλον, ένα είδος όγκου σε σχήμα μύκητα που αναπτύσσεται στο έντερο. Παρόλο που υπάρχουν πολλοί τύποι πολύποδα, ο καρκίνος αυτός δημιουργείται από έναν μόνο τύπο πολύποδα, που ονομάζεται λαχνώδες αδένωμα. Κανένας άλλος πολύποδας δεν είναι καρκινογόνος. Η εξέταση, κατά την ηλικία των 40 ετών για άτομα υψηλού κινδύνου, περιλαμβάνει τη χρήση εύκαμπτου σιγμοειδοσκόπιου που εξετάζει το κόλον. Αυτό πρέπει να γίνεται κάθε πέντε χρόνια για τον εντοπισμό σχηματισμού πολύποδα. Ένα άλλο τεστ είναι η ετήσια εξέταση για τον εντοπισμό αίματος στα κόπρανα. Ωστόσο, το τεστ αυτό προϋποθέτει όλοι οι καρκίνοι στο κόλον να αιμορραγούν, πράγμα που δυστυχώς δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
Τα συμπτώματα του καρκίνου αυτού μπορούν να είναι από μηδενικά ως αιμορραγία του εντέρου, απόφραξη και απώλεια βάρους. Ο καρκίνος αυτός εξαπλώνεται συνήθως στους λεμφαδένες και στο συκώτι. Η θεραπεία γίνεται με χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση του πρωτογενούς καρκίνου και των όγκων στους λεμφαδένες. Χρησιμοποιείται επίσης η χημειοθεραπεία για την αντιμετώπιση της ασθένειας που δεν έχει ακόμα εξαπλωθεί πολύ. Ο καρκίνος αυτός, αν διαγνωσθεί έγκαιρα, είναι ιάσιμος στο 95% των περιπτώσεων, ενώ στα τελευταία του στάδια αντιμετωπίζεται πολύ δύσκολα (λιγότερο από 5% επιβιώνουν στα πέντε χρόνια).
60. Η έβδομη δεκαετία της ζωής συνεχίζει να παρουσιάζει σημαντικό κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου στο κόλον, στο στήθος και στον πνεύμονα και θα πρέπει να γίνονται τακτικοί έλεγχοι για τη διάγνωση τους. Αλλά παράλληλα με τους τρεις αυτούς κύριους τύπους καρκίνου, ο καρκίνος των ωοθηκών παρουσιάζει σημαντικό κίνδυνο στη δεκαετία αυτή.
Ο καρκίνος των ωοθηκών είναι η πέμπτη πιο κοινή αιτία θανάτου στις γυναίκες. Η πιθανότητα θεραπείας είναι σημαντική αν η διάγνωση γίνει έγκαιρα. Οι καρκίνοι που εντοπίζονται και αντιμετωπίζονται πριν εξαπλωθούν έξω από τις ωοθήκες παρουσιάζουν ένα ποσοστό επιβίωσης κατά 75% στα πέντε χρόνια. Δυστυχώς, μόνο το 25% των καρκίνων αυτού του τύπου ανιχνεύονται νωρίς, επειδή η ασθένεια δεν παρουσιάζει συμπτώματα ώσπου να εξαπλωθεί σε άλλα όργανα, Αλλά τα συμπτώματα αυτά μπορούν να οφείλονται και σε άλλα αίτια και όχι από καρκίνο των ωοθηκών. Όταν υπάρχει υποψία για την ασθένεια αυτή, γίνεται εξέταση με υπερήχους. Ωστόσο, η διάγνωση μπορεί να γίνει σωστά μόνο με βιοψία.
Μια και η έγκαιρη διάγνωση και η θεραπεία αυξάνει τα ποσοστά επιβίωσης του καρκίνου αυτού, θα ήταν μια ιδανική ασθένεια για εξέταση. Δυστυχώς, ως σήμερα, δεν έχει βρεθεί κανένα αποτελεσματικό τεστ. Δεν υπάρχει γνωστή αιτία για τον καρκίνο των ωοθηκών. Έχουν εντοπιστεί μερικοί παράγοντες κινδύνου, ανάμεσα στους οποίους η μεγάλη ηλικία, η μακροχρόνια χρήση φαρμάκων για τη γονιμότητα χωρίς εγκυμοσύνη, οικογενειακό ιστορικό καρκίνου των ωοθηκών και αυξημένος αριθμός έμμηνων κύκλων (πρώιμη εμμηνόρροια, καθυστερημένη εμμηνόπαυση). Παράγοντες που μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο για το είδος αυτό καρκίνου περιλαμβάνουν την εγκυμοσύνη, το θηλασμό, την υστερεκτομή και τα χάπια για τον έλεγχο των γεννήσεων.
Παρόλο που δεν είναι πολύ συνηθισμένος, η αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρεία εκτιμά ότι 39.000 γυναίκες θα προσβληθούν από καρκίνο του τοιχώματος της μήτρας (ενδομήτριος καρκίνος) μέσα στη χρονιά. Παράγοντες κινδύνου για το είδος αυτό καρκίνου είναι η παχυσαρκία, ή μη γονιμότητα, ο διαβήτης, η εμμηνόρροια πριν την ηλικία των 12 χρονών, η εμμηνόπαυση μετά τα 52, η θεραπεία με tamoxifen (φάρμακο για τον καρκίνο του στήθους), ορισμένα είδη συμπληρωμάτων οιστρογόνων (ιδιαίτερα οιστρογόνα χωρίς προγεστερόνη). Τα κύρια συμπτώματα του καρκίνου του τοιχώματος της μήτρας είναι ανεξήγητες, ακανόνιστες κολπικές αιμορραγίες που δεν σταματούν. Η διάγνωση είναι εύκολη και γίνεται με ενδομήτρια βιοψία. Η θεραπεία γίνεται είτε με ακτινοβολία, είτε με υστερεκτομή. Η πρόγνωση είναι καλή, αρκεί ο καρκίνος να μην έχει εξαπλωθεί έξω από τη μήτρα.
70. Καθώς οι γυναίκες φτάνουν την ηλικία αυτή, ο κίνδυνος εμφάνισης καρκίνου φτάνει στο αποκορύφωμά του. Οι καρκίνοι στο στήθος, στο κόλον και στον πνεύμονα εξακολουθούν να είναι σημαντικοί κίνδυνοι. Ο γιατρός θα πρέπει να εξετάζει τις γυναίκες αυτές σε ετήσια βάση.
Παρόλο που υπάρχει είδη αρκετός κίνδυνος για καρκίνο για να ανησυχεί κανείς, υπάρχουν ορισμένοι σχετικά σπάνιοι καρκίνοι που γίνονται πιο συνηθισμένοι αυτή τη δεκαετία. Στην ομάδα αυτή περιλαμβάνονται καρκίνοι της ουροδόχου κύστης, του λαιμού, του οισοφάγου, των νεφρών και του παγκρέατος. Οι περισσότεροι από τους κινδύνους αυτούς θα μπορούσαν να μειωθούν αν κάποια δεν καπνίζει.
Η λευχαιμία είναι ο καρκίνος των λευκών αιμοσφαιρίων του αίματος και εμφανίζεται συνήθως στις τελευταίες δεκαετίες της ζωής. Τα λευκά αιμοσφαίρια συνήθως καταπολεμούν τις λοιμώξεις. Υπάρχουν δυο τύποι λευχαιμίας, η οξεία και η χρόνια. Και στους δυο τύπους υπάρχει μια αύξηση ανώριμων λευκών αιμοσφαιρίων. Παρόλο που υπάρχει μεγάλος αριθμός λευκών αιμοσφαιρίων, τα ανώριμα αυτά κύτταρα έχουν περιορισμένη ικανότητα στην αντιμετώπιση των λοιμώξεων. Στην οξεία λευχαιμία, όλα τα λευκά αιμοσφαίρια είναι ανώριμα και μη λειτουργικά και έτσι αυξάνεται ο κίνδυνος λοιμώξεων. Η χρόνια λευχαιμία χαρακτηρίζεται από ώριμα και ανώριμα λευκά αιμοσφαίρια. Τα ώριμα λευκά αιμοσφαίρια μειώνουν τον κίνδυνο εμφάνισης λοιμώξεων και έτσι το άτομο με χρόνια λευχαιμία μπορεί να ζήσει πολλά χρόνια.
Η εξέταση για την ασθένεια αυτή μπορεί να πραγματοποιηθεί με πλήρη εξέταση αίματος, που γίνεται συνήθως κάθε χρόνο. Τα συμπτώματα μπορούν να είναι κοιλιακοί πόνοι από έναν διογκωμένο σπλήνα, κόπωση, διόγκωση λεμφαδένων και απώλεια βάρους. Η διάγνωση γίνεται με βιοψία από τον μυελό των οστών. Η θεραπεία γίνεται με χημειοθεραπεία, ακολουθούμενη από μεταμόσχευση μυελού των οστών.
Ο καρκίνος του κόλπου εμφανίζεται όταν η γυναίκα διανύει τη δεκαετία από 70-80. Πρόκειται για σπάνια ασθένεια, με μόνο 2.000 περιστατικά κάθε χρόνο και οι θάνατοι που προκαλεί είναι ελάχιστοι.
Ο δικός σας κίνδυνος
Παρόλο που θα υπάρξουν σημαντικές βελτιώσεις στη διάγνωση και στη θεραπεία των περισσότερων από τις φοβερές αυτές ασθένειες, ο καρκίνος θα συνεχίσει να αποτελεί μια μάστιγα και τον εικοστό πρώτο αιώνα. Οι ατομικές επιλογές παίζουν πολύ σπουδαίο ρόλο. Ένας υγιεινός τρόπος ζωής μειώνει ή εξαλείφει τον κίνδυνο για σχεδόν κάθε μορφή καρκίνου. Οι προληπτικές εξετάσεις μπορούν να προλάβουν τον καρκίνο στα αρχικά του στάδια, όπου σε μεγάλο ποσοστό είναι ιάσιμος.
Ο κίνδυνος για καρκίνο είναι διαφορετικός για κάθε δεκαετία της ζωής. Είναι πολύ σημαντικό να καταλάβει ο καθένας μας πώς ο κίνδυνος αλλάζει με το χρόνο, θα πρέπει να λαβαίνει υπόψη του το οικογενειακό ιστορικό, τις προσωπικές συνήθειες και τους κινδύνους που μπορεί να συνεπάγεται το επάγγελμα του. Η αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρεία συνιστά προληπτικούς ελέγχους για τα άτομα που παρουσιάζουν συνηθισμένα ποσοστά κινδύνου. Η συμβουλή του ειδικού είναι πολύ σημαντική για την αντιμετώπιση της επικίνδυνης αυτής ασθένειας.
Ο δρ. Scott Ε. Woods είναι διευθυντής επιδημιολογίας στο Σινσινάτι του Οχάιο.
Πρόληψη και εξετάσεις για τους πιο συνηθισμένους καρκίνους στις γυναίκες
Πνεύμονας πάνω από τα 50 ακτινογραφία όχι κάπνισμα, ίσως
βιταμίνη Ε
Στήθος πάνω από τα 40 μαστογραφία όχι αλκοόλ, όχι
οιστρογόνα
Κόλον πάνω από τα 45 εξέταση κοπράνων διατροφή με
σιγμοειδοσκόπηση άφθονες ίνες
λίγα λιπαρά
Τράχηλος μήτρας πάνω από τα 15 τεστ Παπ μονογαμία
Λευχαιμία πάνω από τα 50 πλήρης εξέταση αίματος αποφυγή
ακτινοβολιών
Λαιμός πάνω από τα 50 καμιά όχι κάπνισμα
Ωοθήκες πάνω από τα 40 καμιά όχι φάρμακα για γονιμότητα
Λέμφωμα ηλικία 35- 50 τακτική εξέταση λεμφαδένων και σπλήνα
καμιά
Δέρμα πάνω από τα 30 ετήσια εξέταση κρεατοελιών αποφυγή
των υπεριωδών ακτινών
Πάγκρεας ηλικία 50-70 καμιά όχι κάπνισμα
Ουροδόχος κύστη πάνω από τα 50 καμιά όχι παχυσαρκία, διαβήτης
Κόλπος πάνω από τα 70 καμιά καμιά
Στατιστικές για διάφορους τύπους καρκίνου
Καρκίνος στον πνεύμονα
• Η πιο κοινή αιτία θανάτου.
• Το κάπνισμα προκαλεί πάνω από το 90% των θανάτων στους άνδρες και πάνω από το 80% στις γυναίκες.
• Ο καρκίνος του πνεύμονα είναι 20 φορές συχνότερος σε εκείνους που καπνίζουν ένα πακέτο τσιγάρα την ημέρα παρά στους μη καπνιστές.
• Ο κίνδυνος για έναν μη καπνιστή που ζει με έναν καπνιστή αυξάνει κατά 30%.
Καρκίνος στο στήθος
• Ο πιο κοινός καρκίνος (με εξαίρεση τον καρκίνο του δέρματος)
• Σκληροί όγκοι στο στήθος, χωρίς πόνο, που κάθε τρεις μήνες διπλασιάζονται σε μέγεθος.
Καρκίνος στο κόλον
• Αναπτύσσεται από πολύποδες στο κόλον.
• Μεγάλα ποσοστά θεραπείας αν γίνει έγκαιρη διάγνωση.
• Η σιγμοειδοσκόπηση είναι ένα καλό τεστ.
Καρκίνος στις ωοθήκες
• Σπάνια γίνεται έγκαιρη διάγνωση.
• Δεν υπάρχει ασφαλής εξέταση.
• Ελάχιστοι γνωστοί παράγοντες κινδύνου.
Λέμφωμα
• Συνηθισμένος καρκίνος στις δεκαετίες 30-40.
• Εμφανίζεται με διογκωμένους λεμφαδένες, χωρίς πόνο.
• Μεγάλα ποσοστά θεραπείας.
Καρκίνος στο δέρμα
• Τρεις τόποι: βασικό κύτταρο, κύτταρο με λέπια και μελάνωμα.
• Μόνο το μελάνωμα απειλεί τη ζωή.
• Ο κίνδυνος είναι η έκθεση στις υπεριώδεις ακτινοβολίες.
Τράχηλος της μήτρας
• Εμφανίζεται τυπικά στις νέες, σεξουαλικά ενεργές γυναίκες.
• Σχετίζεται με τη μετάδοση του ανθρώπινου papillomavirus.
• Η θεραπεία είναι τοπική και αποτελεσματική και περιορίζεται στον τράχηλο.
Καρκίνος στο λαιμό
• Περιορίζεται μόνο στους πρώην και νυν καπνιστές.
• Μικρά ποσοστά θεραπείας.
• Μεταδίδεται γρήγορα και σε άλλα όργανα.
Λευχαιμία
• Καρκίνος των λευκών αιμοσφαιρίων.
• Δυο τύποι: οξεία και χρόνια.
• Η θεραπεία είναι χημειοθεραπεία και μεταμόσχευση μυελού των οστών.
Καρκίνος στο πάγκρεας
• Συνήθως εμφανίζεται σαν ίκτερος χωρίς πόνους.
• Έχει ήδη εξαπλωθεί όταν γίνεται η διάγνωση.
• Φτωχή πρόγνωση.
πηγη
http://www.betterlife-magazine.com/